نام پژوهشگر: محمدحسین ناظم شیرازی

بررسی بیان ژن های گیرنده های شبه تول 2و4 (tlr2 & tlr4) در سلولهای تک هسته ای خون محیطی (pbmcs) گاوهای مبتلا به یون با روش quantitative real-time pcr (qpcr)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده دامپزشکی 1390
  مرضیه اسدی   علیرضا حق پرست

بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس، یک آنتریت گرانولوماتوز با عامل مایکوباکتریوم آویوم زیرگونه پاراتوبرکلوزیس (map) دربین نشخوارکنندگان است که دارای شیوع بیشتر در گاو و شیوع کمتر در گوسفند و بز است. map مثل سایر مایکوباکتریومها یک پاتوژن درون سلولی است و توانایی بقا و تکثیر درون ماکروفاژها را دارد، که به مکانیسم آن از طریق جلوگیری از تشکیل فاگولیزوزم در مطالعات زیادی اشاره شده است. ماکروفاژهای فعال شده سلولهای اصلی در واکنش با مایکوباکتریومها هستند. گیرنده های شناسایی الگو(prrs) از گیرنده های اصلی ایمنی ذاتی به شمار می آیند که دارای نقش کلیدی در شروع وتنظیم پاسخهای ایمنی میزبان در مقابل پاتوژنها می باشند. در میان آنها، گیرنده های شبه تول (tlrs) نقش محوری در القاء پاسخهای ایمنی ذاتی به عوامل مختلف عفونی، از جمله گونه های مایکوباکتریوم را بازی میکنند. تحریک این گیرنده ها توسط الگوهای مولکولی وابسته به پاتوژنها (pamps) موجب ایجاد پاسخهای التهابی و ترشح سایتوکاینهای پیش التهابی مثل? tnf- ازماکروفاژها می گردد. در این تحقیق، به منظور شناخت بهتر مکانیسمهای سلولی مولکولی درگیر در ایمونوپاتوژنز مایکوباکتریوم پاراتوبرکولوزیس، میزان بیان ژنهای tlr2 و tlr4 در سلولهای تک هسته ای خون محیطی (pbmc) گاوهای یونی مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت. بدین منظور، از دو گروه پنج راسی مثبت و منفی گاو هولشتاین از نظر تست الایزا برای بیماری یون خونگیری بعمل آمد. پس از جداسازی لنفوسیتها و مونوسیتها(pbmc)، میزان بیان ژنهای tlr2 و tlr4 با روش qpcr در گاوهای سالم و یونی مورد مقایسه قرار گرفت. از ژنهای gapdh و ?-actin به عنوان کنترل درونی و کالیبراتور واکنشهای qpcr استفاده گردید. با استفاده از رابطه ?ct?- 2 تفاوت بیان ژن در این دو گروه مورد بررسی قرار گرفت ، و به منظور بررسی وجود رابطه معنادار تفاوت بیان ژن دو گروه، از روش t-test در نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که بیان ژنهای tlr2 و tlr4 در pbmc گاوهای یونی نسبت به گاوهای سالم دارای افزایش می باشد. آنالیز تست معنی داری بیان ژنها نشان داد که بیان tlr2 و tlr4 در گروه بیمار دارای افزایش قابل ملاحظه معنی داری نسبت به گروه کنترل می باشد (p<0.001)که بیانگر نقش این گیرنده ها در ایمونوپاتوژنز یون می باشد .

بررسی تاثیر آنتی ژن های مایع کیست هیداتید بر بیان ژن گیرنده شبه تول2 و4 (toll like receptots ) درسلولهای تک هسته ای خون محیطی (pbmc) گو سفندان سالم با روش real-time quantitative pcr (qpcr)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده دامپزشکی 1390
  نوشین مهر سلیمانی   ابوالقاسم نقیبی

هیداتیدوزیس یک بیماری کرمی زئونوز، که دارای پراکندگی جهانی می باشد و توسط مرحله ی لاروی کرم اکینوکوکوس گرانولوزوس در انسان و حیوانات اهلی ایجاد می گردد. کیست هیداتید عمدتا در کبد و ریه جایگزین و سبب تخریب بافت ها می شود. تنوع و شدت و ضعف حالت های بالینی فقط به علت مدت و شدت عفونت نیست، بلکه به تنوع پاسخ های ایمنی در برابر آنتی ِِِِژن های انگل می باشد. پاسخ های سیستم ایمنی ذاتی اولین سد دفاعی بدن میزبان در مقابل آنتی ژن های خارجی است.در سالیان اخیر اهمیت پاسخ های سیستم ایمنی ذاتی در شناسایی آنتی-ژن ها و تکوین پاسخ های محافظتی ایمنی اکتسابی، به علت کشف گیرنده های شناسایی الگو (prrs)بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. گیرنده های شبه تول(tlrs) شاخص ترین و مهم ترین prrs می باشند که توسط سلول های مختلف سیستم ایمنی بیان گردیده و در شناسایی الگو های مولکولی وابسته به پاتوژن ها(pamps) نقش دارند. با توجه به نقش احتمالیtlrs در شناسایی آنتی ژن های کرمی و پاسخ های ایمنی در مقابل بیماری های کرمی، ما در این بررسی به تاثیر آنتی ژن های مایع کیست هیداتید گوسفند بر میزان بیان ژن های tlr2 و tlr4 در سلولهای تک هسته ای خون محیطی (pbmcs) بره های سالم پرداختیم. در این مطالعه ابتدا جمع آوری کیست هیداتید از کشتارگاه، سپس استخراج آنتی ژن های مایع کیست هیداتید و تعیین غلظت آنها به روش برادفورد انجام گرفت. سپس، سلول های تک هسته ای خون محیطی (pbmcs)بره های سالم کمتر از یک ماه با روش فایکول جداسازی گردید. پس از آن، لنفوسیت ها و منوسیت های استخراج شده در محیط کشت سلولی با غلظت های 50 و 100gµ(گروه تیمار) و بدون آنتی ژن (گروه کنترل) به مدت 2ساعت و 18 ساعت کشت داده شدند. سپس استخراج rna تام از pbmcs انجام گرفته و سنتز cdna با استفاده از پرایمر های oligo-dtصورت پذیرفت. در نهایت تغییرات میزان بیان tlr2 و tlr4 نسبت به ژن کنترل داخلی gapdh با روش quantitative pcr real-time comparative انجام گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه کاهش بیان ژنهای tlr2 و tlr4 در گروه تیمار نسبت به گروه کنترل را نشان داد که احتمالا" نشان دهنده خصوصیات سرکوب ایمنی آنتی ژنهای موجود در مایع کیست هیداتید می باشد. نتایج حاصل از این مطالعه در شناسایی عمیق تر مکانیسم های سلولی مولکولی دخیل، در ایمونوپاتوژنز و تکوین راهکار های نوین پیشگیری از هیداتیدوزیس موثر خواهد بود.