یکی از شیوه های ایجاد ارتباط رسمی در سازمان ها ، مکاتبات اداری است که موجب موفقیت نهادها شده و از اهمیت خاصی برخوردار است ، از طرف دیگر، نوشته های اداری بیانگر میزان دانش و تخصص کارمندان بوده و عامل پیشرفت سازمان محسوب می شوند. بررسی میزان تأثیر آموزش نگارش بر مکاتبات اداری کارمندان موضوع این پژوهش است که با استفاده از روش آماری « طرح دو گروهی پس آزمون » انجام گرفته است . هدف از پژوهش مذکور آشنایی بیشتر کارمندان با شیوه های تهیه و تدوین مکاتبات اداری و کاربرد علمی و عملی آن می باشد تا بتوانند در کلاس های آموزشی ، سطح نگارش خود را بالا ببرند. دستگاه ها و نهاد های اجرایی ازجمله شهر داری ها ، فرمانداری ها ، ادارات ثبـــــــت اسناد و ... می توانند استفاده کنندگان از نتیجه ی این پایان نامه قلمداد شوند. ابزار گردآوری اطلاعات، بررسی اسناد مکاتبه ای و صورت جلسات اداری بوده است. سعی شده است در این تحقیق ، تأثیر آموزش نگارش بر مکاتبات اداری، جنبه های رعایت قواعد صرفی و نحوی و هم چنین رعایت قواعد املا یی مورد بررسی قرار گیرد . 40 نفر ازمود نی از کارمندان ادارات مختلف ، به طور تصادفی در قالب دو گروه 20 نفری انتخاب شدند، یک گروه « آزمایش » که تحت آموزش نظری و کارگاهی قرار گرفــتند و گــــروه « گواه » که از آموزش برخوردار نبودند. نتایج حاصل از این پژوهش ، فرضیه ی 1 مبنی بر « تأثیر آموزش نگارش بر مکاتبات اداری » و فرضیه ی 2 مبنی بر « جنبه های رعایت قواعد صرفی و نحوی را مورد تأیید قرار داده و بین گروه گواه و گروه آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد ولی در فرضیه ی سوم مبنی بــــــر ... جنبه های رعایت قواعد املائی تفاوت معنی داری بیـــــن گروه های یاد شده به چشــم نمی خورد ، یعنی آموزش ارائه شده برای گروه آزمایش ، بر عملکرد این گروه در رعایت قواعد املائی در مکاتبات اداری تأثیر مثبتی نداشته و عملکردش مشابه عملکرد گروه گواه بوده است .