نام پژوهشگر: کرامت‌ا... زیاری

برنامه ریزی فضایی توسعه ی پایدار شهر اشکذر با تأکید بر کاربری مسکن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی 1388
  محمدعلی فتحی   حسن حکمت نیا

اکنون نگرشی نوین بر جهان حاکم شده است؛ اگر توسعه فرایندی مطلوب است، باید برای همه و در هماهنگی با طبیعت، صورت گیرد تا پایدار باشد. بنابراین موضوع اصلی توسعه ی پایدار این است که چگونه می توان به توسعه ای مستمر دست یافت، بدون وهنی بر طبیعت، بدون وهنی بر انسان، بدون نابرابری های ناعادلانه، و برای همه ی نسل های بشر این نگرش نوین در توسعه ی مسکن نیز ضروری است. بدین تعبیر، برای توسعه ی مسکن، نه تنها باید نیاز کنونی جامعه، و نیاز نیازمندترین اقشار را برآورده ساخت، که بایستی نیازهای آتی، چالش های آینده و راه های پیش رو را نیز شناخت. بدین منظور این پژوهش در راستای توسعه ی پایدار شهر اشکذر به برنامه ریزی فضایی مسکن آن می پردازد. جهت تحقق این امر، در گام نخست با بررسی شاخص های کمی و کیفی مسکن شهر اشکذر در طول دوره ی 85-1365 ، وضعیت مسکن شهر در این دوره مشخص گردیده است که یافته ها حاکی از روند رو به بهبود اغلب این شاخص ها بخصوص در دهه ی 85-1375 و در نتیجه ارتباط آن با روند توسعه ی پایدار شهری بوده است. در مرحله ی بعد وضعیت کنونی مسکن در دو مجموعه مناطق مسکونی و محله های این شهر با توجه به معیارها و شاخص های پایداری زیست-اجتماعی برگزیده شده و با استفاده از مدل امتیاز استاندارد شده و نرم افزار spss مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است که بطور کلی نتایج آن نشان می دهد که در تمامی شاخص های انتخاب شده، تفاوت معنی داری بین دو مجموعه مناطق مسکونی شهر اشکذر وجود ندارد. در گام بعدی به پیش بینی مسکن و برنامه ریزی های آن در راستای توسعه ی پایدار شهری پرداخته شده است. در این مرحله با استفاده از مدل رشد نمایی پس از پیش بینی جمعیت شهر اشکذر تا سال 1405، و روش خام برآورد مبتنی بر نیاز برای تعداد واحدهای مسکونی مورد نیاز، نیازهای مسکن در بیست سال آینده تعیین گردیده که در این مدت به 3382 واحد مسکونی جدید نیاز است. در مرحله ی بعدی توان واحدهای مخروبه و زمین های بایر موجود در شهر محاسبه شده که با استفاده از توان واحدهایی که در طول دوره بصورت مخروبه در می آیند، حداکثر می تواند6.32 درصد کل نیازهای مسکونی دوره ی مذکور را تأمین نماید؛ ولی زمین های بایر داخل شهر اشکذر می تواند تمام نیازهای مسکونی این دوره و حتی بیشتر آن را برآورده سازد، بنابراین در راستای توسعه ی پایدار شهری، توسعه ی متراکم با مساکن کوتاه مرتبه (دو طبقه) می تواند الگوی مطلوبی برای توسعه ی شهر اشکذر انتخاب گردد.