همگام با پیشرفت های روز افزون فناوری و ابزارهای الکترونیکی و ورود آنها به حیطه های آموزشی چون کلاس های درس ، آزمایشگاه ها و مراکز پژوهشی شیوه های نوین آموزشی آرام آرام جایگزین شیوه های سنتی در جوامع پیشرفته شده اند و توانسته اند تغییرات چشمگیری را در فرآیند یاددهی- یادگیری ایجاد نمایند. در پیروی بررسی های انجام شده در رابطه با چگونگی اثر ورود فناوری در فرآیند های آموزشی ، بر آن شدیم تا تحقیق و پژوهشی جامع در این رابطه انجام دهیم . جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شهید رجایی هستند که در نیمسال دوم سال تحصیلی 88-87 درس آزمایشگاه فیزیک الکتریسیته داشته اند . به دلیل محدودیت های پژوهشی و آموزشی موجود از میان جامعه آماری موجود ، 80 نمونه در دسترس که به سه گروه تقسیم شدند را انتخاب کردیم . گروه اول گروه حقیقی نام گرفت که شامل 25 دانشجو بود ، گروه دوم ، گروه جامع ( حقیقی – مجازی ) که شامل 25 دانشجو بود و 30 دانشجوی دیگر در گروه مجازی شروع به کار در آزمایشگاه فیزیک الکتریسیته کردند . در مدت زمان آموزش تمامی گروه های با استفاده دستور کار آزمایشگاه مخصوص به خود در رابطه با 5 مبحث مهم در درس الکتریسیته ، شروع به انجام آزمایش کردند. لازم به ذکر است که در این پژوهش هدف پژوهشگر بررسی تغییرات صورت گرفته بر یادگیری ، انگیزه و مهارت دانشجویان بود . در نتیجه پیش آزمون های یادگیری و انگیزه قبل از شروع کلاس ها بصورت هماهنگ از تمامی دانشجویان گرفته شد . در پایان کار مجدد از تمامی دانشجویان آزمون های یادگیری و انگیزه بصورت همزمان گرفته شد و همچنین برای بررسی میزان مهارت دانشجویان در آزمایشگاه فیزیک ، آزمون تئوری – عملی مهارت سنج در پایان دوره آموزش از هر دانشجو گرفته شد. برای بررسی داده بدست آمده از پیش و پس آزمون ها ، از شاخص های مرکزی و پراکندگی برای توصیف داده ها و با توجه به نوع تحقیق که طرح یک متغیره با چندین حالت می باشد ، از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون توکی برای آزمودن فرضیه ها استفاده شد. نتایج حاکی از این موضوع هستند که دانشجویان در گروه جامع نسبت به دیگر دانشجویان از لحاظ یادگیری موفق تر بوده اند و در حوزه انگیزه و مهارت گروه مجازی توانستند از دیگر گروه ها پیشی بگیرند.