تدریس لغت زبان خارجی حوزه ای است که در طول بیست و پنج سال گذشته مطالعات تجربی وسیعی را شاهد بوده است. یادگیری لغت دارای ابعاد مختلفی است که در حوزه های مختلف تحقیقی که در این مورد انجام شده است انعکاس یافته است. یکی از ابعادی که تحقیقات زیادی در آن مورد وجود داشته است متدهای مختلف آموزش لغت می باشد. علیرغم اتفاق نظردر مورد اهمیت یادگیری لغت ، هنگامیکه در مورد روشهای مختلف آموزشی آن سخن به میان می آید مخالفت های آشکاری وجود دارد. بنابراین جوانب مختلف روشهای آموزش لغت نیاز به تحقیق و بررسی دارند. از آنجاییکه بسیاری از تحقیقات مربوط به یادگیری لغت مربوط به لغات زبان مادری است و لغات زبانهای خارجی را شامل نمی شود، هدف از این مطالعه تمرکز بیشتربر محیطهای یادگیری زبان خارجی در ایران و بررسی تاثیر روشهای سمعی و بصری بر تدریس لغت به دانش آموزان دبیرستانی در ایران است. با استفاده از تست تعیین سطح لغت ،45 دانش آموز در سطح متوسط که سطح نمرات آنها بین 14 تا 17 بود انتخاب شدند. زبان اصلی این دانش آموزان دختر، ترکی و سطح سنی آنها 16 تا 18 سال بود. آنان در کلاسهای آموزش زبان در سطح متوسط و با طول دوره شش هفته ای در تابستان 1387در عجب شیر ثبت نام کرده بودند. گروه کنترلی وجود نداشت و گروههای آزمایش به سرگروه 1و2و3 تقسیم شدند که به ترتیب روش های سمعی (استفاده از مترادف و مثال)، بصری (استفاده از عکس ها، تصاویر، فلش کارد و ترسیمات وایت برد)و سمعی- بصری (استفاده از هر دو روش مذکور) برای آموزش لغت در مورد آنها اعمال شد. در پایان ترم پس آزمون انجام شد و تحلیل آماری با استفاده از یافته های مربوط به میانگین ، انحراف معیار و anova و f-value انجام شد. نتایج نشان داد که تفاوت در نتایج این سه روش تصادفی نیست و به تبع استفاده از سه روش مختلف می باشد. استفاده از روش سمعی- بصری نسبت به دو روش دیگر نتایج بهتری را ارائه داد. نکته حائز توجه دیگر این بود که در دو گروهی که روشهای سمعی و بصری به تنهایی استفاده شدند روش سمعی موفقیت بیشتری داشته است. در نهایت،با استفاده از نتایج این مطالعه ، پیشنهاداتی در زمینه طرح درس و روشهای تدریس مطرح گردید. توصیه این مطالعه این است که به منظور افزایش دایره لغات دانش آموزان، معلمان نباید صرفا به روشهای سمعی بسنده کنند و می توانند از روشهای بصری نیز به صورت مکمل بهره جویند.