از میان هنرهای سنتی، معماری اسلامی و تزئینات وابسته به آن، همواره بستری مناسب برای حضور عناصر تجسمی مختلف، بالاخص آرایه های تزئینی بوده است. بناهای مذهبی برجای مانده از این دوره، همچون اماکن متبرکه قم، مملو از نقوش تزئینی پرباری است، که به سبب برخورداری از توانمندی های بالقوه تصویری، می تواند کاربری امروزین یافته؛ در شاخه هایی از هنر معاصر، همچون طراحی گرافیک مورد استفاده قرار گیرد.این پژوهش در ابتدا، نگاهی گذرا به پیشینه تاریخی ابنیه مذکور دارد. و سپس به ذکر عوامل و عناصر سازنده این نقشمایه ها می پردازد. در انتها نیز با معرفی موردی هر نقش، مختصری از قابلیت های گرافیکی نقوش مذکور را برمی شمارد. نوشتار حاضر، تلاشی برای معرفی منابع سنتی قابل استفاده در طراحی محصولات متنوع گرافیکی، همچون طراحی نشانه و پوستر می باشد. در این خصوص نگارنده با بررسی و شناخت نقوش، و اقتباس و تعدیل از آن ها در قالب هایی از طراحی گرافیک، عملا به ارزش های سنتی و بومی عناصر تجسمی در ابنیه مذهبی دست یافته است.