هدف این پژوهش ارزیابی عملکرد مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مدل های حسابداری منابع انسانی است. در راستای تحقق هدف های پژوهش چهارده فرضیه تدوین شده است که معنا دار بودن رابطه بین ارزش منابع انسانی شرکت ها و متغیر وابسته – نسبت های مالی سنتی، نسبت های جریان وجوه نقد و نسبت های نوین عملکرد مالی- را مورد آزمون قرار می دهد. برای بدست آوردن ارزش منابع انسانی شرکت ها از مدل قیمت ضمنی خدمات بالقوه کارکنان سنگلادجی (1975) استفاده شده است. روش آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه های مطرح شده در این پژوهش، روش "داده های ترکیبی" است و برای آزمودن هر یک از فرضیه ها یک مدل تخمین زده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 85 شرکت طی سال های 1379 تا 1386 است. بر اساس نتایج حاصل، تمامی فرضیه ها، به جز فرضیه های مربوط به نسبت های جریان وجوه نقد و نسبت q توبین، تأیید شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که رابطه مثبت و معناداری بین ارزش منابع انسانی شرکت ها و نسبت جاری، نسبت آنی، نسبت حاشیه سود ناخالص، نسبت حاشیه سود خالص، نسبت بازده مجموع دارایی ها، نسبت بازده حقوق صاحبان سهام، نسبت قیمت به سود، سود هر سهم و نرخ بازده سهام وجود دارد. همچنین، رابطه بین ارزش منابع انسانی شرکت ها و نسبت بدهی به دارایی و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام نیز منفی و معنادار بوده است. به گونه کلی، نیز بین ارزش منابع انسانی شرکت ها و عملکرد آن ها رابطه معناداری وجود دارد.