نتایج یک آنالیز غیر خطی تابع تعریف رفتار غیر الاستیک وعوامل وابسته به آن است. وجه تمایز مدلسازی عناصر سازه ای غیر الاستیک گسترش پلاستیسته در سطح مقطع و در طول عضو است. از میان انواع مدل های ارائه شده برای در نظر گرفتن گسترش پلاستیسته، استفاده از مدل های دارای مفصل متمرکز به دلیل سادگی آنها متداول تر است. علاوه بر سادگی، این گونه مدلسازی محدودیت های سایر روش های مدلسازی نظیرمحدودیت مدلسازی با المان های فایبری در شبیه سازی پدیده هایی نظیر کمانش آماتورها را ندارد. پلاستیسته متمرکز معمولا بصورت مفصل های دارای طول صفر به کمک مشخصات منحنی ممان -انحنا شامل سختی موثر، مقاومت خمشی، ظرفیت چرخش پلاستیک، ظرفیت چرخش بعد از نقطه ی تسلیم، سخت شدگی بعد از نقطه ی تسلیم و ظرفیت اتلاف انرژی چرخه ای، تعریف میشود. این مفصل ها در دو انتهای تیرها و ستون های سازه قاب خمشی بتن مسلح تعریف میشوند و مدلسازی سازه با این روش انجام میشود. هدف بررسی تاثیر افزایش بارجانبی و توسعه نواحی بحرانی (مفاصل پلاستیک) ناشی از رفتار غیرخطی است، که باعث تخریب تمام یا قسمت هایی از سازه و در نهایت ناپایداری کل سازه میشود