با استقرار شبکه های خودرویی در آینده ای نزدیک، یک پروتکل مسیریابی کارآمد می تواند نقشی کلیدی در موفقیت این تکنولوژی ایفا کند. ارائه پروتکلی که بتواند از ارتباطات بین خودرو با خودرو و ارتباطات بین خودرو با واحدهای کنارجاده ای، پشتیبانی کند و نیز توانایی مسیریابی داده به نقاط دوردست را داشته باشد، بسیار حائز اهمیت است. در این تحقیق، روشی جهت بهبود نرخ تحویل داده به نقاط دوردست پیشنهاد داده ایم که از شبکه واحدهای کنار جاده ای برای مسیریابی داده به نقاط دوردست و از شبکه خودروها برای مسیریابی داده به نقاط نزدیک استفاده می نماید. این روش مناسب کاربرانی می باشد که در فاصله زیادی از یکدیگر قرار دارند و در عین حال خواستار برقراری ارتباط با یکدیگر می باشند. روش پیشنهادی شامل ترکیب مسیریابی در شبکه خودروها و مسیریابی در شبکه واحدهای کنار جاده- ای می باشد. تنها خودروهای موجود در یک ناحیه قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر می باشند و جهت برقراری ارتباط با خودروهای خارج از ناحیه، این امر توسط واحدهای کنار جاده ای امکان پذیر می باشد. ارزیابی های صورت گرفته بر روی این روش در مقایسه با پروتکلی مشابه، با استفاده از شبیه ساز ns-2، کارآمدی و موثر بودن این روش را در افزایش نرخ تحویل و کاهش نرخ از دست دادن بسته نشان می دهد.