شورای همکاری خلیج فارس سازمانی منطقه ای متشکل از شش کشور حاشیه جنوبی خلیج فارس شامل عربستان سعودی ، امارات عربی متحده ، کویت ، عمان ، قطر و بحرین می باشد که در سال 1981 با مساعدت و پشتیبانی کشورهای غربی بویژه آمریکا بمنظور مقابله با آنچه تهدیدات احتمالی جمهوری اسلامی ایران خوانده می شد ، تشکیل گردید و همچنان با همان انگیزه به بقاء خود ادامه می دهد . کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس از زمان پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و در نتیجه اجرای پروژه های مختلف ایران هراسی و شیعه هراسی توسط کشورهای غربی ، همواره سعی بر موازنه قوا با جمهوری اسلامی ایران داشته و با توجه به گسیل درآمدهای سرشار نفتی به این کشورها ، نسبت به تجهیز نیروهای مسلح خود به انواع سلاح و تجهیزات پیشرفته و فاقد تناسب با نیروی انسانی و عمق سرزمینی خود اقدام نموده و با انعقاد پیمان های دفاعی داخلی و بین المللی به توسعه اقدامات نظامی در منطقه راهبردی خلیج فارس به خصوص طی یک دهه گذشته مبادرت نموده اند که این امر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را در ابعاد مختلف بویژه نظامی با تهدید مواجه نموده و منجر به امنیتی شدن فضای منطقه و ایجاد معمای امنیت نیز شده است . در این پژوهش طی چهار بخش تلاش گردیده نسبت به توضیح اقدامات نظامی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و تاثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران اقدام گردد ، لذا در بخش اول و طی دو فصل جداگانه کلیات و چارچوب نظری مطرح شده ، در بخش دوم در شش فص ساختار و سازمان نیروهای مسلح کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفته ، در بخش سوم طی دو فصل به همکاری های نظامی و امنیتی کشورهای عضو شورا با یکدیگر و نیز همکاری های نظامی با کشورهای غربی اشاره گردیده و در بخش چهارم نیز در دو فصل ضمن بررسی مفهومی مبحث امنیت ملی ، به بررسی چگونگی تاثیر اقدامات نظامی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است .