پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مشکلات بین فردی با کیفیت زندگی و سازگاری با دانشگاه در دانشجویان صورت پذیرفت. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 300 نفر (160 زن و 140 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز بودند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان، پرسشنامه های مشکلات بین فردی (بارخام و همکاران، 1996)، کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1998)، و سازگاری با دانشگاه (بیکر و سیریاک، 1984) را تکمیل نمودند.