سابقه و هدف: نانولوله های کربنی (کربن نانوتیوب) ها به تازگی به عنوان یک گزینه جدید برای استفاده احتمالی در روش درمان سرطان، مهندسی زیست، و ژن درمانی مورد توجه قرار گرفته اند. این مطالعه به منظور بررسی اثرات سمیت حاد و مزمن کربن نانو تیوب در موش نژاد balb/c انجام شد. مواد و روش ها: برای انجام تحقیق، تعداد 27 موش balb/c با وزن تقریباً 25 گرم از انستیتو پاستور ایران خریداری شده بودند، و به طور تصادفی در 3 گروه 9 تایی شامل گروه های 1- شاهد، 2- گروه تزریق صفاقی با کربن نا نوتیوب تک دیواره با 3 غلظت (3/0، 6/0 و 9/0 میلی گرم بر کیلوگرم موش) و 3- گروه تزریق صفاقی با کربن نانوتیوب چند دیواره با 3 غلظت (4/0، 6/0 و 2/1 میلی گرم بر کیلوگرم موش) تقسیم شدند. در واقع این غلظت ها به سه موش به صورت داخل صفاقی هر 24 ساعت یک بار به مدت 6 روز تزریق شده و در روز هفتم موش ها قربا نی شدند سپس اندازه گیری برخی فاکتور های بیوشیمیایی شاخص توسط دستگاه مخصوص انجام شد. در این مطالعه ما به بررسی سمیت خونی، بافتی کبد (in-vivo) و روش های سلولی mtt، ldh، apoptosis (in-vitro) کربن نانوتیوب تک دیواره و چند دیواره پرداختیم. یافته ها: نتایج آزمایشات آنزیمی و تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد نشان داد که کربن نانوتیوب ها در دوزهای بالا باعث آسیب های کبدی در موش ها می شود کربن نانوتیوب چند دیواره سمیت کمتری را در کبد در هر دو حالت ایجاد می کند. بحث و نتیجه گیری: کربن نانوتیوب تک دیواره برای درمان سرطان مهم تر و کاربردی تر از کربن نانوتیوب چند دیواره در سرطان می باشد که پایان نامه های بعدی می توانند روی این پروژه و صحت این جمله کار کنند.