پس از انقلاب صنعتی، فرآیند شهرنشینی درجهان به طور فزاینده ای رشد کرد و به دنبال آن مشکلات فراوانی ازجمله کمبود مسکن را به وجود آورد. درواقع مسکن به عنوان یکی از پدیده های واقعی، از نخستین مسائلی است که بشر همواره با آن دست به گریبان بوده و درتلاش برای دگرگونی و یافتن پاسخی مناسب، معقول و اندیشیده برای آن است. از این رو درکشورهای مختلف دنیا و ازجمله کشورهای درحال توسعه، سیاست های متنوعی برای تأمین مسکن به ویژه برای اقشارکم درآمد ارائه شد. در کشور ما نیز با توجه به مشکلاتی که در زمینه ی کمبود مسکن و به ویژه گرانی آن وجود داشت، طرح مسکن مهر به عنوان محوری ترین سیاست دولت جای خود را در اذهان عمومی متقاضیان مسکن پیدا نموده است. یکی از مشکلات اصلی مسکن مهر سیاست های اصلی به کارگرفته شده در آن است که بیش تر جنبه ی آماری و اقتصادی بودن آن باعث شده ابعاد کیفیتی وکالبدی آن کم رنگ تر جلوه نماید. مفهوم رضایت مندی که به عنوان تابعی از میزان کامروایی و ارضای نیازهای جسمی و روانی فرد تعریف می شود، مفهومی برخاسته از نظریه های انگیزش و نیازها در روانشناسی است که همه ی زمینه ها و ابعاد زندگی را در برمی گیرد. یکی از جنبه های رضایت از زندگی، رضایت از محیط مسکونی و به تبع آن رضایت مسکونی می باشد. امروزه با توسعه ی جوامع انسانی وتغییر شیوه ی زندگی و سکونت مردم، توجه طراحان و برنامه ریزان به کیفیت فضاها و محیط ساخته شده به منظورتأمین رضایت ساکنان افزایش یافته است.درنظرگرفتن دیدگاه ها وانتظارات ساکنان درطراحی وخلق فضا و ... حس تعلق به محیط را در آن ها افزایش داده و دررضایت مندی ساکنان مجتمع های مسکونی موثراست. لذا پروژه ی حاضردر ابتدا با بررسی نگرش مردمی از نظر رضایت مندی با استفاده از اطلاعات میدانی و داده های آماری حاصله از آن می پردازد. و سپس با استفاده از نظرات و داده های به-دست آمده از مردمی که سکنه ی آن هستند و بر اساس شواهد و مدارک موجود الگوی بهینه طراحی را در قالب یک مورد طراحی درمنطقه ی 1 تهران پیشنهاد داد. جامعه ی آماری این پژوهش ساکنان مسکن مهر پردیس تهران و حجم نمونه به تعداد100نفر برآورد شده،که برای دقت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازنرم افزارspss انجام می گیرد.