با فرسوده شدن زیر ساخت شهرها، تقویت سازه ها به یکی از چالش های مهندسی کنونی تبدیل شده است. یکی از راه های تقویت تیر های بتنی اتصال کامپوزیت های frp به وجه کششی تیر است. مشکل اساسی در این روش تقویت، پدیده ی جدا شدگی ورق frp از سطح بتن است. پدیده ی جدا شدگی موجب گسیختگی زود رس عضو بتنی می شود. برای جلوگیری از پدیده ی جدا شدگی روش آماده سازی سطحی استفاده شده است.روش آماده سازی سطحی مشکلاتی به همراه دارد که از جمله آن ها می توان به ایجاد گرد وغبار و آلودگی زیست محیطی و در نتیجه عدم امکان بهره برداری از سازه در حین عملیات تقویت و هم چنین عدم وجود اطمینان کافی نسبت به عملکرد مطلوب این روش اشاره کرد. از این رو در سال های اخیر روش های مختلفی مانند روش شیار زنی و روش سوراخ زنی برای جایگزینی روش آماده سازی سطحی پیشنهاد شده است. در این تحقیق به منظور توسعه و تکمیل روش سوراخ زنی، ضمن معرفی روش جدید پیچ گذاری به امکان جای گزینی این روش به جای روش آماده سازی سطحی پرداخته شده است.