چکیده: سازه های ساختمانی تحت اثر نیروهای ناشی از زلزله دچار تغییر مکان می شوند .متداولترین روش کنترل تغییر مکانها در سازه های فولادی که معمولاً از نوع جانبی هستند مهاربندها می باشندکه به شکلهای گوناگونی اجرا میشوند. پیکربندی سیستمهای مهاربندی عموماً از نوع هم مرکز (هم محور) یا خارج از مرکز (برون محور) می باشد . مهاربندهای هم مرکزسختی سازه را نسبت به قاب خمشی معادل به شدت افزایش داده و تغییر مکان جانبی سازه را محدود می نمایند. سیستم مهاربندی برون محور دو ویژگی " سختی مناسب جانبی " و "جذب انرژی بالا" را با یکدیگر ترکیب کرده و بکار می گیرد .در این سیستم، برون محوری اتصال مهاربندی سبب پدیدآمدن لنگرهای خمشی و نیروهای برشی بزرگی در ناحیه تیر نزدیک به مهار می شود . به این ترتیب تنشهای این ناحیه از تیر وارد محدوده غیر ارتجاعی شده و سبب اتلاف انرژی ناشی از زمین لرزه می شود.این ناحیه از تیر" پیوند" نام دارد. مهار بندی زانویی یک سیستم جدید استهلاک انرژی در قابهای فولادی است که ترکیبی ازشکلپذیری و سختی جانبی بسیار خوب را فراهم می آورد. برای دستیابی به عملکرد بهتر مهاربند زانویی به بررسی عملکرد این نوع ازمهاربند در سیستم مختلط با روش المان محدود پرداخته ایم، که ابتدا نتایج عددی با داده های آزمایشگاهی اعتبار آزمایی شدند وسپس مطالعات پارامتری روی آن انجام داده ایم. برای اعتبار آزمایی نتایج و مطالعات پارامتری، از نرم افزار المان محدود ansys استفاده شده است. در مدلسازی از مدل های با طول و زاویه یکسان وعضوقطری وزانویی متفاوت استفاده شده است ودرپایان به مقایسه این چندمدل یا یکدیگرپرداخته و نتایج بدست آمده و تغییرات را باوجود مهاربند زانویی برسی نموده ایم.