هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ‘گوش دادن برای نوشتن‘ و ‘طوفان ذهنی برای نوشتن‘ برروی عملکرد نوشتاری زبان آموزان زبان انگلیسی است. همچنین این اثربه بررسی تاثیر دو فعالیت پیش از نوشتن در هر دو جنس پرداخته است. به این منظور، شصت و پنج زبان آموز ایرانی درسطح متوسطه (31 مرد و 34 زن) بطور تصادفی در یک مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند و عملکرد آنها درپیش آزمون و پس آزمون در نظر گرفته شد. همانطورکه تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، عملکرد گروه طوفان ذهنی برای نوشتن’ به طور قابل توجهی بهتر از گروه ‘گوش دادن برای نوشتن‘ بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش استراتژی ‘طوفان ذهنی برای نوشتن‘ اثر مثبت بر عملکرد نوشتاری زبان آموزان زبان انگلیسی داشت. همچنین نتایج نشان داد که نقش جنسیت در گروه طوفان ذهنی برای نوشتن’ معنی دار بود اما در گروه گوش دادن برای نوشتن’ معنی دار نبود. به این معنا که زنان گروه طوفان ذهنی برای نوشتن از همتایان مرد خود عملکرد بهتری داشتند. با این حال، تفاوت معنی داری بین مردان و زنان در گروه گوش دادن برای نوشتن وجود نداشت. بر اساس نتایج، مفاهیمی آموزشی و پیشنهاداتی برای تحقیقات بیشتر ارایه شد.