کتاب زبان ادبیات پسااستعماری به شکل جامعی به بررسی برخی ویژگی های مهم زبان در طیف گسترده ای از متون پسااستعماری می پردازد. این کتاب ضمن استناد به آثار نویسندگانی همچون جان ریس، درک والکات، چینوآ آچبه، گوگی واتیونگ، نورالدین فراح و سلمان رشدی، در نظر دارد تا نشان دهد که زبان انگلیسی چگونه در ارتباط با زبان های دیگر در مستعمرات سابق بریتانیا شکل گرفته و این زبان ها را به چالش کشیده است. نویسنده کتاب، اسماعیل طالب، با بررسی ادبیات کشورهای مختلف از جمله هند، نیجریه، کانادا، استرالیا، اسکاتلند، ولز، ایرلند و کشورهای حوزه کارائیب نشان می دهد که چگونه افراد در مواجهه با این تغییرات، هویت ملی و فرهنگی خود را حفظ کرده اند. این کتاب همچنین نشان می دهد که زبان یکی از دغدغه های اصلی در ادبیات پسااستعماری است. کتاب زبان ادبیات پسااستعماری برای هر فرد علاقمند به تحول و تکامل زبان انگلیسی و کاربرد آن در ادبیات معاصر جهان ارزشمند است.