با توجه به اینکه اغلب پروژه‎های بزرگ و حساس بر روی بستر سنگی ساخته می‎شوند، بررسی میزان باربری سنگ پی از اهمیت خاصی برخوردار است. ضعف در توده سنگ بستر می‎تواند موجب کاهش ظرفیت باربری شده و در نتیجه خسارات جبران ناپذیری را ایجاد کند. از طرفی وجود آب در محیط‎های سنگی عاملی منفی و مزاحم بوده و موجب تضعیف ویژگی‎های مقاومتی سنگ می‎شود. محققان بسیاری پیرامون این موضوع فعالیت کرده‎اند، اما علی‎رغم تحقیقات گسترده انجام شده، تاکنون هیچ رابطه کلی که بیان‎کننده اثر رطوبت در محاسبه ظرفیت باربری سنگ باشد ارائه نشده است. در این پژوهش سعی بر این است که اثر رطوبت در ظرفیت باربری بررسی شود. بدین منظور، سنگ پی سد هایقر فارس به عنوان نمونه مطالعاتی انتخاب شده و با استفاده از روابط تحلیلی موجود و پارامترهای مقاومتی سنگ در شرایط رطوبتی خشک و اشباع، ظرفیت باربری پی‎سنگ محاسبه شده است. سپس با مدلسازی عددی سد در دو محیط دو بعدی و سه بعدی، با نرم‎افزار abaqus، آنالیز تنش انجام شده و با کمک روابط تحلیلی، ضرایب اطمینان برای دو مدل در شرایط رطوبتی خشک و اشباع محاسبه شده است. با کمک نرم‎افزار roclab، ظرفیت باربری نهایی سنگ مورد نظر تخمین زده شده و ظرفیت باربری مجاز پی‎سنگ محاسبه شده است. در انتها با مقایسه مقادیر ظرفیت باربری مجاز بدست آمده از روش‎های تحلیلی و نیز نتایج روش عددی، این نتیجه حاصل شده که ظرفیت باربری مجاز سنگ در این مورد خاص، در شرایطی که توده‎سنگ کاملاً اشباع باشد، نسبت به شرایط کاملاً خشک، به میزان 14% کاهش می یابد.

امروزه محدودیت منابع قرضه با دانه بندی مناسب در فعالیت های رایج مهندسی، باعث رواج هر چه بیشتر استفاده از دانه های شنی با اندازه های گوناگون از شن ریز تا درشت و تا مرز قلوه سنگ در خاکریزها شده است. به کارگیری چنین ذرات درشت دانه ای در شیب ها و خاکریز ها مستلزم در نظر گرفتن تأثیرات آنها در مخلوط با خاک های ریزتر است. برای مثال تعیین متغیرهای مقاومتی و تغییر شکل چنین مخلوط هایی برای تعیین پایداری شیروانی ها، شیب پوسته سد های خاکی و زمین لغزه ها ضروری است. از سوی دیگر در بسیاری از موارد خاک ساختگاهی که با آن سروکار داریم به صورت ترکیبی از شن دانه ها در خمیره ای از ذرات رسی است. در انواع سازه های خاکی و یا سازه هایی که بر روی خاک بنا می شوند، مهندسین ژئوتکنیک با طیف متنوعی از خاک ها روبرو هستند. این طیف، گستره ی وسیعی از خاکهای چسبنده تا دانه ای را پوشش میدهد. بطوریکه خاکهایی با خصوصیات بین این دو نوع خاک از وسعت بیشتری در طبیعت برخوردارند. در بسیاری از آزمایشگاه های مکانیک خاک کشور، محدودیت ابعاد دستگاه های آزمایشگاهی متعارف مانع از انجام آزمایش بر روی نمونه های با ابعاد درشت میشود. و دانه بندی خاک های نمونه برداری شده، با حذف بخش مهمی از دانه های درشت آن، اصلاح شده و آزمایش برش مستقیم با جعبه ی کوچک 60*60 میلیمتر بر روی آنها انجام داده می شود. در نتیجه با این اصلاح دانه بندی، درصد ریز دانه ی خاک افزایش یافته و بخاطر حساسیت زیاد بخش ریزتر از الک 200 از خاک یا همان ریزدانه ی خاک به تغییرات رطوبت، مقاومت برشی از خاک به میزان زیادی تابع شرایط رطوبت و سرعت آزمایش می شود و مقادیر اندازه گیری شده تفاوت زیادی نسبت به مقاومت برشی واقعی خاک نشان می دهند در این پژوهش تلاش کردیم با استفاده از دستگاه برش مستقیم بزرگ مقیاس تأثیر اندازه شن دانه و میزان رس بر رفتار مکانیکی مخلوط های شن – رس مشخص شود. با توجه به این که رفتار خاک های درشت دانه که حاوی مقادیر مختلفی ریزدانه هستند پیچیدگی هایی دارد که دست یابی دانشنمندان به یک چارچوب کلی هماهنگ را برای بررسی آنها دشوار ساخته و این مسئله را به طور اساسی فرا روی محققین امروزی قرار داده است. با توجه به بررسی ها و تحقیقات انجام گرفته در گذشته، در این پایان نامه سعی بر آن است که تأثیر افزایش میزان رس بر روی مقاوت برشی مخلوط های شن – رس و همچنین اثر دانه بندی بر روی رفتار این گونه خاک ها بررسی شود. به همین منظور با تهیه مخلوط های با درصدهای ترکیبی مختلف و با انجام آزمایشات متعدد به بررسی اثر این دو موضوع بر روی مقاومت برشی و خصوصیات دیگر آنها پرداخته می شود.

این تحقیق بمنظور بررسی ظرفیت باربری پی مربعی بر روی ماسه مسلح شده با دو نمونه ژنونت و دو نمونه از ضایعات کارخانه لاستیک انجام شده است . این مطالعه نتایج گرفته شده از آزمونهای آزمایشگاهی و تحلیل عددی را بیان و با هم مقایسه میکند. اثر تعداد لایه های مسلح کننده بر روی ظرفیت باربری پی مربعی بررسی شده است . آزمایشها با ابعاد نمونه برابر 0/5×1×1 متر و عرض پی برابر 14 سانتیمتر انجام شد. سیستم بارگذاری تحت کنترل تنش بوده است . با توسط یک جک هیدرولیکی وارد میشد و بوسیله یک حلقه بار اندازه گیری میشد. جابجایی پی توسط دو عدد گچ که بر روی قطر پی نصب شده بود اندازه گیری میشد. نمونه ها با درصد تراکم نسبی برابر با 42 درصد آماده شدند. نتایج مطالعات آزمایشگاهی و تحلیل عددی از مطابقت خوبی برخوردار بودند. مطالعات آزمایشگاهی و تحلیل عددی افزایش ظرفیت باربری ماسه بوسیله قرار دادن مسلح کننده ها را تایید میکند. تحلیل عددی توسط نرم افزرا plaxis 7.1 مدل شده است . مقادیر بحرانی پارامترهای موثر بر افزایش ظرفیت باربری نهایی از جمله فاصله اولین لایه از کف پی. فاصله قائم لایه ها، تعداد لایه ها و سختی کششی مسلح کننده ها از تحلیل عددی بدست آمدند.

چکیده ندارد.