در این پژوهش از صورت های مالی لیست شده در بورس اوراق بهادار تهران به تعداد 164شرکت برای دوره زمانی 1392-1388 به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است. متغیر وابسته، بازده سرمایه گذاری می باشدکه به عنوان معیار اندازه گیری برای قابلیت سوددهی در نظر گرفته شده و همچنین چهار متغیر چرخه تبدیل نقدینگی،اندازه شرکت، عمرورشد شرکت به عنوان متغیرهای مستقل مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد بین اندازه و قابلیت سودآوری شرکت ارتباط مستقیم و بین عمر شرکت و قابلیت سودآوری ارتباط معکوس و بین چرخه تبدیل نقدینگی و رشد شرکت با قابلیت سودآوری ارتباط معناداری بین داده های موجود وجود نداشت.