هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی مقدماتی گروه درمانی شناختی رفتاری درافزایش کیفیت زندگی، رضایتمندی ازتصویر بدن و عزت نفس، کاهش افسردگی و شاخص توده بدن مبتلایان به چاقی بود. روش:جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران زن مبتلا به چاقی مراجعه کننده به باشگاه های چاقی شهر تهران بودند. نمونه پژوهش حاضر را 16 بیمار زن تشکیل می دادند که به شیوه نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل واگذار شدند. درمان شناختی رفتاری چاقی به صورت گروهی به مدت 12 جلسه 120 دقیقه ای برای گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل در فهرست انتظاردرمان قرار گرفتند. متغیر های مورد نظر پژوهش شامل کیفیت زندگی، رضایتمندی ازتصویر بدن، عزت نفس، افسردگی و شاخص توده بدن برای آزمودنی های هر دو گروه پژوهش، به صورت پیش آزمون- پس آزمون و به ترتیب با استفاده از مقیاس های؛pwi-a، mbsrq، rses، dass-21و نسبت وزن بر مجذور قد مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن بود که گروه درمانی شناختی رفتاری چاقی، در افزایش عزت نفس و رضایت مندی از تصویر بدنیبه لحاظ آماری تاثیر معنا داری داشت (01/0p<). امااین درمان در بهبود کیفیت زندگی، کاهش افسردگی و شاخص توده بدنی، تاثیر معنا داری نداشت. نتیجه گیری: گروه درمانی شناختی رفتاری در بهبود برخی مولفه های روانشناختی چاقی مانند عزت نفس و رضایت مندی از تصویر بدنی موثر است.