توجه به مضامین دینی، یکی از بارزترین موضوعات شعری در عصرهای مختلف بوده است که توجه شاعران و نویسندگان بسیاری را به خود جلب نموده است. در این میان سیدرضا موسوی هندی و محتشم کاشانی از شهرت بسزایی برخوردارند. سیدرضا موسوی هندی شاعر معاصر عراق دارای قصیده های بسیاری در این حوزه می باشد که از برجسته ترین این اشعار می توان به قصایدی که در خصوص مدح و رثای پیامبر (ص) و اهل بیت مکرم ایشان، به ویژه امام علی (ع) سروده است، اشاره نمود؛ اما محتشم کاشانی شاعر معروف و مشهور عصر صفوی نیز صاحب اشعار فراوانی در خصوص مضامین دینی است. از بارزترین این اشعار ترکیب بند معروف وی می باشد که یکی از زیباترین شاهکارهای ادبی محسوب می گردد که حتی بعد از چند سال هنوز تازه، زنده و پویاست. سیدرضا موسوی و محتشم در گزینش مضامین دینی در ابیات خویش به دیدگاه های مشترک و واحدی می رسند. به ندرت می توان با مضمونی برخورد کرد که یکی از دو شاعر بدان نپرداخته باشد. در این خصوص تنها می توان به ابیاتی پراکنده در مورد رثا یا مدح عالمان دینی اشاره نمود که سیدرضا موسوی در دیوان خود بدان عنایت داشته است. حال با وجود اشتراک بسیاری که در اشعار سیدرضا موسوی هندی و محتشم کاشانی می بینیم، اما در زمینه ی فنی و بکارگیری توصیفات و تشبیهات ادبی، نمی توان محتشم کاشانی را نسبت به سیدرضا موسوی هندی انکار کرد.