پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات آنی و آتی ارزیابی پویای تعاملی بر گسترش دانش دستور زبان یک زبان آموز خارجی طراحی شده است. این پژوهش به تحلیل موردی یک فراگیر ایرانی زبان انگلیسی در خصوص گسترش دانش دستور زبان وی می پردازد. هدف ارزیابی پویا یکپارچه کردن آموزش و ارزیابی است و با بهره گیری از روش های مداخله ای سعی بر آن دارد تا فراگیران را در دستیابی به قابلیتهای بالقوه شان یاری دهد. برای نیل به هدف پژوهش از روش کیفی در اجرا، جمع آوری و ارزیابی داده ها استفاده شد، اگرچه در مواردی تحلیل کمی نیز بکار گرفته شده است. برای جمع آوری داده ها از 2 مجموعه آزمون تعیین سطح آکسفورد استفاده شد.