افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) با مشکلات جسمی و روحی روانی متعددی مواجه می شوند و از روشهای متعددی برای کنترل و مدیریت این مشکلات و کاهش تأثیر آنها بر زندگی خویش بهره می برند. با توجه به تعاریف مطرح شده پیرامون مداخلات خودمدیریتی، به نظر می رسد این مداخلات به طور خاص برای بیماران مبتلا به ام اس مناسب باشند، چرا که این بیماران با مجموعه ای از نشانه ها مواجه می شوند که سالانه و یا حتی روزانه متفاوت است. از طرفی در نظر گرفتن شرایط ثانویه ناشی از بیماری به همراه علائم اولیه آن برای مدیریت موفق و مداخلات بالینی در بیماری ام اس ضروری است.