دوبله شیوه مرسوم انتقال برنامه های شنیداری-دیداری در ایران است که مخاطب میلیونی دارد اما تاکنون توجه ای به بینندگان دوبله نشده است و همچنان از نیازها و انتظارات آنها اطلاعاتی در دست نیست. این پژوهش به دنبال بررسی دیدگاه های بینند گان حرفه ای و عادی دوبله بود. از این رو، با تکیه بر شیوه پژوهشی جدید دیدگا ه های بینندگان دوبله در سطح کلان در چندین مرحله بررسی گردید. نتایج کلی نشان می دهد که برای بینندگان دوبله موارد فنی همچون تیپ سازی گویندگان و سینک (همگام سازی) در اولویت بسیار بالایی قرار دارد و مبنای واقعی ارزیابی یک برنامه دوبله شده است. این در حالی بود که کیقیت ترجمه و مترجم نسبت به عوامل فنی در درجه اهمیت بسیار پایینی قرار گرفتند. نتیجتا توجه به تک تک انتظارات ایشان می تواند موجب افزایش کیفیت سطح دوبله شود و همچنین می تواند دستمایه مناسبی برای آمورش ترجمه فیلم و دوبله در دانشگاه ها و موسسات کشور باشد.