اجماع 150 ساله بر روی معیارهای تشخیصی بالینی درد، انقباض/ اسپاسم برای تشخیص واژینسموس مورد سوال قرار گرفته است. این مطالعه با هدف فهم چگونگی تشخیص واژینیسموس در زنان، طراحی و روانسنجی پرسشنامه تشخیصی واژینیسموس و در نهایت مقایسه پرسشنامه تشخیصی ساخته شده با روش های تشخیصی بالینی موجود صورت گرفته است. مطالعه حاضر با رویکرد ترکیبی در بخش نخست، مطالعه کیفی و از نوع تئوری زمینه ای بر اساس نسخه کتی چارمزانجام شد. تعداد 33 نفر از مشارکت کنندگان شامل 20 نفر از گروه بیماران و 13 نفر از گروه تشخیص دهنده بالینی(متخصص زنان، ماما و روانشناس بالینی) در مراکز و کلینیک های سلامت خانواده و جنسی مورد مصاحبه قرار گرفتند. بعد از اعمال بررسی های کارشناسانه پرسشنامه نهایی در دو بخش درمانگر و بیمار تایید گردید. در بخش کمی مطالعه، در مرحله نخست در روایی صوری، پرسشنامه توسط 30 نفر از مشارکت کنندگان به صورت حضوری تکمیل گردید و روایی محتوایی آن بر اساس نظر 11 نفر از اعضای پانل خبرگان مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت روایی سازه با پرسشگری از 100 نفر از بیماران مراجعه کننده به درمانگران که به طور آسان انتخاب شدند، محاسبه گردید؛ جهت استخراج عوامل در این پژوهش از شیوه تجزیه و تحلیل مولفه های اصلی و جهت تعیین تعداد عوامل از روش ویژه استفاده گردید. پایایی درونی توسط ضریب آلفای کرونباخ و پایایی برونی با انجام آزمون-بازآزمون بر روی 30 بیمار با فاصله دو هفته تعیین شد. در بخش نهایی مطالعه، بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه، 240 نفر از زنانیکه تجربه درد حین برقراری رابطه زناشویی را ذکر می کردند و حین انجام معاینه ژنیکولوژی به صورت(درد، انقباض/اسپاسم و رفتارهای اجتنابی) واکنش نشان می دادند بر مبنای وجود یا عدم وجود عوامل جسمی مرتبط با درد حین برقراری رابطه زناشویی(کیست تخمدان، عفونت های ادراری-تناسلی و اندومتریوز) به دو گروه واژینیسموس و غیرواژینیسموس طبقه بندی می شدند و پس از تکمیل پرسشنامه در هر دو گروه حساسیت و ویژگی و کارایی پرسشنامه محاسبه گردید.