آنچه در این اثر مورد بررسی قرار گرفته تاریخ سیاسی اجتماعی کشور ایران طی 24 سال وزارت دو صدر اعظم فتحعلیشاه یعنی صدارت میرزا شفیع مازندرانی از سال 1215 ه . ق تا سال 1234 ه . ق به مدت 19 سال و بررسی سیاست خارجی این صدر اعظم که اساس و تفکر وی بر این پندار بود که در شرایطی که پای روس و انگلیس به امور سیاسی و داخلی ایران باز شده است. استفاده از نیروی سومی ، می تواند توازنی در رفتار و نفوذ ایشان ایجاد کند. و بررسی دوره صدارت صدر اصفهانی که از سال 1234 ه . ق تا 1239 ه . ق به مدت 5 سال که از ویژگی های دوران صدارت وی عبارت بود از آرامش در روابط با روس و انگلیس و کشش و کوشش با شرق و غرب افغانستان عثمانی بود . در این پژوهش سعی شده است با استفاده از روش تحقیق و مطالعه کتابخانه ای یعنی از طریق فیش برداری به کتابهای مختلف مراجعه با استفاده از کتابخانه های عمومی و مراکز دانشگاهی و بانکهای اطلاعاتی و الکترونیکی در قالب نوشتاری ساده و مختصر تهیه شود . به هر حال در این دوره از تاریخ در امور داخلی تغییر و تحولات و پیشرفت خاصی صورت نگرفت. بلکه بیشتر منافع و مطامع مقامات کشوری و لشکری و اطرافیانشان تامین می شد. و در امور خارجی هم قرار دادهای ننگین که با بیگانگان بسته شد همگی به ضرر و زیان مملکت ایران بود.