نام پژوهشگر: یاسر قربانی قرازکی

توسعه ی برنامه مدیریت بحران برای شرکت ارس خودرو دیزل (آمیکو)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده مدیریت و اقتصاد 1394
  یاسر قربانی قرازکی   ناصر صنوبر

امروزه تنها چیز مشخص دنیای کسب و کار، این است که مدیران باید برای عدم اطمینان آماده باشند. بنابراین لازم است هر سازمان یا جامعه خود را برای مقابله با حوادث آماده کرده و برای مقابله موثر با حوادث و بحران ها برنامه ریزی کند. زمانی که از بحران صحبت به میان می آید به خودی خود مسئله مدیریت مطرح می شود. پس بهترین اقدام بکارگیری مدیریت بحران است. مدیران نیز باید آماده باشند تا با بحران ها، به نحو مقتضی برخورد کنند. مدیریت بحران دارای جنبه های زیادی است و مسائلی از قبیل ابتکار، اختراع، ارتباطات، انتصابات و آموزش را شامل می شود. بدون برنامه مدیریت بحران، ممکن است مدیران مجبور به اتخاذ تصمیم های سریع در زمان بروز بحران کنند که این امر برای سازمان ها بسیار خطرناک است. در پژوهش حاضر ابتدا مدیریت بحران در سازمان ها بررسی شده و پس از ذکر دلایل اهمیت آمادگی برای بحران و پس از انتخاب و الگو قرار دادن یک متدولوژی مدیریت بحران مناسب، برنامهی مدیریت بحران برای شرکت ارس خودرو دیزل که یکی از سازمان های بزرگ منطقه آزاد تجاری ارس محسوب می شود، توسعه داده خواهد شد. می توان در شرکت ارس خودرو دیزل با وجود برنامه ی مدیریت بحران مناسب، از تلفات عظیم یا خسارات شدید احتمالی در زمان وقوع بحران و بدنام شدن محصول شرکت جلوگیری کرده و به آماده سازی امکانات سخت افزاری و نرم افزاری قبل از وقوع بحران کمک کرد. این برنامه مدیریت بحران با اندک تغییرات قابل استفاده در اکثر کارخانههای خودروسازی و سایر صنایع میباشد. نتیجه: برای شناسایی و ارزیابی ریسک خطرات (عوامل زیان آور ) و جنبه های بارز زیست محیطی و پیامدهای ناشی از آن با در نظر گرفتن دامنه فعالیت ها و محصولات و خدمات شرکت و شناسایی بحران های احتمالی ناشی از سوانح و حوادث طبیعی و انسان ساز نیز از روش های fmea ، طوفان ذهنی و مصاحبه استفاده شده سپس بحران های اساسی که شرکت ارس خودرو دیزل را تهدید می کنند و برنامه پاسخ به هرکدام از این بحران تدوین گردید.پژوهش حاضر بر مباحث مربوط به مدیریت بحران ناشی از سوانح و حوادث طبیعی و انسان ساز در کارخانه ها و مراکز صنعتی تمرکز داشته و مدیریت بحران ناشی از سوء مدیریت خصوصا سوء مدیریت کلان صنعتی از موضوع این پژوهش خارج است.