این پایان نامه، یک مطالعه تئوری روی شیمی میزبان- میهمان برخی از کمپلکس های ابَر مولکولی را در فاز گاز و محلول ارائه می دهد. منشا انتخاب پذیری زیاد و/یا کم گونه های میزبان برای مولکول ها یا یون های میهمان مطالعه شد. برای این منظور، اثرات فضایی، ویژگی های الکترونی، پیش سازماندهی میزبان ها وتطابق اندازه حفره به همراه انرژی های برهمکنش و حلال پوشی کمپلکس ها مورد بررسی قرار گرفتند. سه نوع سیستم های میزبان- میهمان انتخاب شده عبارتند از: (1) آزاکریپتندهای پروتونه شده با آنیون های هالید (2) کالیکس[5]آرن ها و کالیکس[4]تیوب ها به ترتیب با فولرن 60c و کاتیون های فلزات قلیایی (3) فرم پروتونه شده 7،4،1-تری آزا سیکلو نونان با آنیون های هالید. در همه موارد، محاسبات ما نشان داد که مولکول های حلال نقش مهمی را نه تنها در تشکیل این کمپلکس ها بلکه در انتخاب پذیری میزبان ها برای میهمانها ایفا می کنند.