پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان اجرای برنامه درسی تلفیقی در مقطع ابتدایی نظام آموزش و پرورش ایران انجام شده است. شیوه پژوهش کیفی مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش از دو روش پژوهش تحلیل محتوای کیفی و روش پژوهش پیمایشی یا زمینه یابی در کنار هم استفاده شده است. جامعه پژوهش حاضر دو دسته می باشند: دسته اول شامل اسناد و مدارک موجود در زمینه برنامه درسی به ویژه برنامه درسی تلفیقی و دسته دوم جامعه پژوهش حاضر متشکل از متخصصان و کارشناسان دوره ابتدایی می باشند. نمونه پژوهش اسناد شامل سند تحول بنیادین و برنامه درسی ملی است و نمونه متخصصان و کارشناسان دوره ابتدایی 9 نفر می باشد که با روش نمونه گیری هدفمند زنجیره ای ملاک محور انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات در این پژوهش چک لیست تحلیل محتوا و مصاحبه نیمه ساختار یافته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو روش تحلیل محتوای کیفی و روش توصیفی- تحلیلی استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد در اجرای برنامه های درسی تلفیقی شرایط بسیاری از جمله: شرایط و الزامات مربوط به برنامه های درسی تلفیقی، شرایط و الزامات مربوط به محیط یادگیری و کلاس درس و شرایط و الزامات مربوط به نظام آموزشی و جامعه تأثیر دارد.همچنین با توجه به اسناد بالادستی وزارت آموزش و پرورش، دانش و مهارت های معلمان دوره ی ابتدایی و منابع و امکانات آموزشی این دوره تا حدودی امکان اجرای برنامه های درسی تلفیقی در این دوره وجود دارد.