سابقه و هدف: خودکشی عمل آگاهانه نابودسازی به دست خود است که در بهترین مفهوم می توان آن را یک ناراحتی چند بعدی در انسان نیازمندی دانست که برای مسأله ای مشخص، خودکشی را بهترین راه حل میداند. با توجه به شرایط زندگی کنونی، آمار خودکشی روز به روز افزایش یافته و تمام اقشار جامعه را در برمی گیرد. دانشجویان از جمله گروه هایی هستند که با توجه به شرایط سخت تحصیل و زندگی معمولاً دور از خانواده در معرض بیشتر اقدام به خودکشی قرار دارند. هدف از این مطالعه بررسی روند خودکشی دانشجویان بستری در بیمارستان های شاهرود در سالهای 1392-1388 بوده تا با شناخت عوامل مرتبط بتوان راه کارهای بهتری را جهت کنترل آن ارائه داد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی و بر روی 125 دانشجوی اقدام به خودکشی کرده و مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان های شاهرود شهرستان شاهرود در طی سالهای 92-88 صورت گرفته است. بیماران مورد معاینه عمومی قرار گرفته و پس از تثبیت علائم حیاتی، مورد بررسی تخصصی روان پزشکی نیز قرار گرفته و اطلاعات حاصل در پرسشنامه خود تنظیمی ثبت گردید. اطلاعات حاصل در رایانه وارد و با نرم افزار spss نگارش 16 و آزمونهای آماری مرتبط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش از 125 دانشجوی مورد بررسی 37نفر(6/29%) مذکر و 88 نفر (4/70%) مونث بودند. میانگین سنی دانشجویان 4/5± 7/21 سال (با دامنه30-18) بود و گروه سنی 18 تا 22 سال با 87 مورد(6/69%) فراوان ترین گروه سنی دانشجویان خودکشی کرده بود. بیشترین مراجعات با 43 مورد (4/34%) مربوط به فصل پائیز بود که بطور معنی داری (p<0.04 ) بیشتر از سایر فصول بود. بیشترین زمان اقدام به خودکشی مربوط به ساعات شب با 78 مورد(4/62%) بود که بطور معنی داری (p<0.05 ) بیشتر از سایر زمان ها بود. 109 نفر ( 2/87%) از دانشجویان مراجعه کرده غیر بومی شاهرود بود. در خصوص رشته تحصیلی دانشجویان مورد بررسی، رشته های علوم انسانی با 45 مورد ( 36%) فراوان ترین رشته تحصیلی بود. از نظر وجود سابقه قبلی خودکشی در خود فرد با 7 مورد( 6/5%) و در خانواده فرد با 17 مورد (6/13%) بطور معنی داری وجود داشت. همچنین از نظر وجود سابقه اختلالات روان پزشکی در خود دانشجو با 28 مورد (4/22%) و در خانواده وی با 47 مورد (6/37%) به دست آمد. در خصوص روش خودکشی، استفاده از دارو ( قرص) با 117 مورد (6/93%) فراوان ترین شیوه بود و در نهایت 6 مورد ( 8/4%) از کل مراجعین خودکشی موفقی را داشتند(p<0.003) . رابطه ای معنی داری با سایر متغیر ها یافت نشد. استنتاج: با توجه به عوامل مرتبط با خودکشی در بین دانشجویان، میتوان با کنترل آنها و تشخیص زودرس اختلالات روان پزشکی و افزایش آگاهی دانشجویان و خانواده های آنها و کنترل موثر و به موقع شرایط موثر، میزان اقدام به خودکشی را در بین دانشجویان کاهش داد. واژگان کلیدی: خودکشی ، دانشجو ، شاهرود