چکیده : در ساختمان های فولادی، اجرای سقف های مرکب یکی از مناسب ترین و بهینه ترین گزینه هاست. در این سقف، عموما از پروفیل های i شکل، به دلیل فراوانی در بازار استفاده می شود که بسته به فواصل بین تیرها در سقف، تا دهانه هایی در حدود 9 متر را پوشش می دهند. در صورت بزرگ تر شدن طول دهانه، مجبور به استفاده از تیرورق هایی هستیم که اجرای آن ها در کل پرهزینه و دارای مقاطعی نسبتا سنگین است. در این رساله با استفاده از آیین نامه ی تدوین شده در سال 2010 کشور آمریکا، از تیرچه های خرپایی با عملکرد قابی، به جای تیرورق ها در دهانه های بزرگ استفاده کرده-ایم. در این خصوص برتری استفاده از خرپا، به جای پروفیل های i شکل اعلام شده است. در این پایان نامه با استفاده از الگوریتم ژنتیک، به بهینه یابی سطح مقطع و هندسه ی خرپا، ضخامت دال و اجزای تشکیل دهنده ی این نوع سقف مرکب پرداخته شده است که به بدیع بودن موضوع می افزاید. عملیات بهینه یابی، تحت قیود کنترل خیز، کنترل تنش در اعضای تحت نیروی محوری و لنگر خمشی، کنترل لاغری در زمان شل بودن بتن، و نیز کنترل خرد شدگی بتن، تسلیم و گسیختگی یال تحتانی خرپا پس از سفت شدن بتن به روش lrfd صورت گرفته است. دستاورد این پژوهش تدوین و ساخت برنامه ای کاربردی و کاربرپسند به زبان visual basic.6 ، تحت عنوان csjo است. در این برنامه ضمن ورود مشخصات مکانیکی فولاد و بتن، کافیست طول دهانه و فواصل خرپاها را وارد نماییم تا خروجی های بهینه، شامل تمام مشخصات اجرایی این سقف را دریافت نماییم. این برنامه صحت سنجی شده و استفاده از آن می تواند تحولی جدید در اجرای سقف های مرکب با دهانه-های بیش از 10 متر ایجاد نماید. کلمات کلیدی : سقف مرکب خرپایی، بهینه سازی با الگوریتم ژنتیک، تیرچه های فولادی، آیین نامه 2010 آمریکا ?