هدف از این پژوهش بررسی رابطه اخلاق تحصیلی با عدالت آموزشی و تعهد و فریبکاری علمی دانشجویان در دانشگاه کاشان می باشد. نوع تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش توصیفی-پیمایشی ازنظر اجرا با روش همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 93-94 بود که از میان آن ها 364 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم به عنوان جامعه نمونه انتخاب شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، چهار پرسشنامه استاندارد، الف) اخلاق تحصیلی با 8 گویه، ب) عدالت آموزشی با 28 گویه، ج) تعهد با 7 گویه د) فریبکاری علمی با 6 گویه می باشد.روایی پرسشنامه مورد تأیید اساتید راهنما و مشاور و کارشناسان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ 89/0 برآورد گردید.تجزیه تحلیل داده با نرم افزار18 spss وlizrel در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین اخلاق تحصیلی با عدالت آموزشی رابطه مثبت و معنادار؛ بین اخلاق و تعهد تحصیلی رابطه مثبت و معنادار؛ بین اخلاق و فریبکاری علمی رابطه منفی و معنادار؛ بین عدالت آموزشی با تعهد تحصیلی رابطه منفی و غیر معنادار و بین عدالت آموزشی و فریبکاری علمی رابطه منفی و غیر معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون خطی نیز نشان داد از بین متغیرهای عدالت آموزشی، تعهد و فریبکاری علمی، عدالت آموزشی و فریبکاری می تواند اخلاق تحصیلی را پیش بینی نماید. یافته ها نشان داد فریبکاری علمی دانشجویان پسر با میانگین 54/20 بالاتر از میزان فریبکاری دختران به میزان 21/13 است. همچنین تعهد تحصیلی دانشجویان دختر با میانگین 46/29 بیشتر از میزان تعهد دانشجویان پسر با میانگین 74/24 است. شواهد حاصل از این تحقیق نشان می دهد که با رعایت اخلاق تحصیلی و عدالت آموزشی، میزان فریبکاری علمی دانشجویان تضعیف می شود؛ بنابراین رعایت اخلاق تحصیلی در فرایند یاددهی - یادگیری به عنوان یک چالش جدی در آموزش عالی محسوب می گردد که در زندگی تحصیلی و شغلی دانشجویان دارای اهمیت قابل توجهی است.