مهّم‎ترین هدف این پژوهش پی ‎بردن به نقش معماری مسکونی در روابط انسانها با یکدیگر بود. یافته های پژوهش ضمن اثبات چهار فرضیه از پنج فرضی? موجود، آشکار ساخت که معماری سنّتی و معاصر خانه‏های ایرانی در رفتار و روابط انسان ها تأثیر گذارند و باعث تغییراتی در انواع ارتباطات انسانی می‎گردند. به طوری که بین معماری سنّتی و معاصر خانه‎های ایرانی با ارتباط درون‎فردی، گروهی، جمعی و فردی ـ جمعی ( گونه‎های ارتباطات انسانی ) رابطه وجود دارد ( و این فرضیه‎ها تأیید شدند) و فقط بین معماری این خانه‎ها با ارتباط میان‎فردی ( گونه‎ای دیگر از ارتباطات انسانی ) رابطه‎ای وجود ندارد ( و این فرضیه رد شد ). بنابراین، اثبات اکثر فرضیه‎ها نشان داد که معماری سنّتی و معاصر ایرانی ( به طور ویژه معماری مسکونی ) در ارتباطات انسانی تأثیرگذار می‎باشند و نقش زیادی را در دگرگونی رفتار و به تبع آن روابط انسانی ایفا می‎نمایند. از سوی دیگر ساخت خانه های سنّتی کاملاً منطبق بر آموزه های اسلامی بوده که این امر به نوب? خود در ایجاد و گسترش روابط انسانی تاثیرگذار است، در حالی که در ساخت خانه‎های معاصر این موضوع تا حد زیادی مورد غفلت واقع شده که این امر نیز به نوب? خود روابط میان انسان‎ها را تحت تأثیر قرار داده است.