سازه های گنبدی یکی از پای برجا ترین سازه ها می باشند که از دیرباز تاکنون باقی مانده اند و آنچه در معماری مدرن صورت می گیرد ادامه کار اجداد ماست. اساس سقف های گنبدی را پوسته ها تشکیل می دهند. سازه های پوسته ای یکی از بهترین سازه ها از نظر انتقال نیرو می باشند و یکی از فراوان ترین و متنوع ترین انواع شکل های ساختمانی، پوسته ها هستند. سازه های پوسته ای گنبدی به دو دسته کلی آجری و بتنی تقسیم می شوند. بتن مسلح به دو دلیل می تواند راه حل مناسبی برای رسیدن به شکل گنبدی باشد، یکی قابلیت تحمل فشار و دیگری قابلیت شکل پذیری بالا. سقف های گنبدی بتنی به سه دسته کلی کروی، بیضوی و مخروطی تقسیم می شوند. اساس تشکیل شکل ها گنبدی، قوس ها می باشند. انواع مختلفی از قوس در معماری ایرانی وجود دارد که هر کدام به تنهایی قادر به ایجاد یک شکل گنبدی می باشند. با قرار دادن هر کدام از این قوس ها در سه دسته بندی فوق می توان قوس های ایرانی را نیز دسته بندی کرد. در این پژوهش 6 قوس از میان قوس های ایرانی انتخاب شده و که هر زوج از این قوس ها جزء یکی از سه دسته کلی کروی، بیضوی و مخروطی می باشد. از گنبدهای ایجاد شده با این قوس ها توسط نرم افزار آباکوس الگوهایی با دهانه های مختلف 6، 8، 10 و 12 متر ساخته شد. متناظر با الگوهای گنبدی، الگوی سقف تخت نیز با دهانه های یاد شده ایجاد گردید و بر روی تمامی الگوها تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی انجام شد تا بتوان رفتار سقف گنبدی و تخت را در مواجه با زلزله مورد بررسی قرار داد. نتایج حاصل از الگوهای رایانه ای حاکی از آنست که تمامی سقف های گنبدی رفتار بهتری نسبت به سقف تخت ندارند اما از بین الگوهای اتنخابی گنبدی می توان سقف گنبدی را یافت که رفتار بهتری نسبت به سقف تخت از خود نشان می دهد.