نام پژوهشگر: شهلا هاشمی

بررسی برهم کنش سالیسیلیک اسید و تنش منگنز روی گیاه شاهی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید باهنر کرمان - دانشکده علوم پایه 1389
  شهلا هاشمی   زهرا اسرار

دسترسی منگنز در گیاهان بوسیله فرایند های ردوکس که به ph خاک و دسترسی الکترون بستگی دارد،کنترل می شود. گزارش شده که منگنز اضافی متابولیسم گیاه را آشفته و رشد گیاه را مهار می کند. منگنز اضافی، تنش اکسیداتیو القا می کند که منجر به تشکیل گونه های فعال اکسیژن شامل رادیکال های سوپر اکسید، هیدروکسیل و پراکسید هیدروژن می شود که می تواند به سلول گیاه آسیب برساند. سالیسیلیک اسید سیگنال طبیعی است که نقش مهمی در تنظیم تعدادی فرایند های فیزیولوژیکی و مقاومت گیاه به تنش های زیستی و غیر زیستی دارد. وظیفه حمایتی سالیسیلیک اسید شامل تنظیم رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها، القا بیان ژن و جذب و پخش عناصر است. در این مطالعه اثر سطح های مختلف سالیسیلیک اسید روی سطوح مختلف منگنز مورد بررسی قرار گرفت. دانه های شاهی با هیپوکلریت سدیم 5/0 درصد به مدت 6 دقیقه ضد عفونی شده و 3 بار با آب مقطر شسته شدند. برای تیمار سالیسیلیک اسید دانه ها در غلظت های 0، 01/0، 05/0 و 1/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید به مدت 8 ساعت خیسانده شد، بعد از یک روز دانه ها به کاغذ صافی شماره 1 انتقال داده شدند، سپس دانه های جوانه زده به گلدان های حاوی پرلیت انتقال داده شدند. بعد از 3 روز رشد گیاهان با غلظت های متفاوت 0، 250، 500 و 800 میکرومولار منگنز تیمار شدند و بعد از 21 روز گیاهان برای آنالیز برداشت شدند. در غلظت 500 و 800 میکرومولار منگنز، طول و وزن تر ریشه کاهش یافت اما در پیش تیمار 0.05 و 0.1 سالیسیلیک اسید افزایش یافت. طول و وزن تر ساقه در غلظت 500 و 800 میکرومولار منگنز، کاهش یافت. در تیمار 0.01، 0.05 و 0.1 سالیسیلیک اسید، محتوای کاروتنوئید کاهش یافت اما در تیمار 500 و 800 میکرومولار منگنز، افزایش یافت. سالیسیلیک اسید در تیمار 500 و 800 میکرومولار منگنز باعث کاهش محتوای کاروتنوئید شد. محتوای آنتوسیانین در تیمار 500 و 800 منگنز کاهش یافت و سالیسیلیک اسید در تیمار 500 و 800 منگنز اثر معنی داری روی محتوا نداشت. سالیسیلیک اسید در تیمار 500 و 800 منگنز، اثر معنی داری روی محتوا ی آسکوربات نداشت. میزان مالون دالدئید بوسیله منگنز اضافی افزایش یافت و این افزایش به طور معنی داری در برهم کنش اسید سالیسیلیک و منگنز کاهش یافت. محتوای پروتئین بوسیله منگنز اضافی کاهش یافت و این کاهش به طور معنی داری بوسیله اسید سالیسیلیک بهبود یافت. به طور کلی برهم کنش سمیت منگنز و اسید سالیسیلیک باعث بهبود در رشد و کاهش اثر سمی منگنز شد. کلمات کلیدی: آسکوربات، سالیسیلیک اسید، سمیت منگنز، شاهی، پراکسیداسیون لیپید