در این مطالعه بهره وری متوسط، بهره وری نهایی، کشش تولیدی هر یک از نهاده ها و بهره وری کل عوامل تولید مزارع گوجه فرنگی شهرستان مرودشت استان فارس در سال 1391 اندازه گیری و تجزیه تحلیل شد. داده های لازم از 99 گوجه فرنگی کار شهرستان، که با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند، از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید؛ و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم- افزار های stata11,excelاستفاده شد. برای اندازه گیری بهره وری تولید کنندگان از روش پارا متریک (اقتصاد سنجی) استفاده شده است. ابتدا توابع تولید کاب داگلاس، ترانسندنتال و ترانسلوگ برآورد شدند. سپس با استفاده از آزمون f تابع تولید مناسب، ترانسلوگ ، تعیین شد و با استفاده از این تابع، بهره وری متوسط، بهره وری نهایی، کشش تولیدی هر یک از نهاده ها و بهره وری کل عوامل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین بهره وری کل عوامل تولید برابر 97/1 بوده که بین 62/1و 39/2 متغیر بوده است؛ و با تخمین تابع تولید مشخص گردید که کشش تولیدی بذر در بین نهاد ه ها بیشترین مقدار (27/1) و کشش تولیدی آب کمترین مقدار (98/6-) بوده است. نتایج همچنین نشان می دهد که کلاس های ترویجی و اندازه مزرعه بر بهره وری کل عوامل تأثیر مثبت و معنی دار گذاشته اند.

در این مطالعه بهره وری متوسط، بهروه وری نهایی، کشش تولیدی هر یک از نهاده ها و بهروه وری کل عوامل تولید مزارع چغندرقند شهرستان پیرانشهر استان آذربایجان غربی در سال 1390 اندازه گیری و تجزیه تحلیل شد. داده های لازم برای این پژ.هش از طریق مصاحبه و تکمیل پرسش نامه از 135 چغندرکار شهرستان، که با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند، جمع آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای stata و eviews و روش پارامتریک استفاده شد. در ابتدا تابع تولید کاب داگلاس، ترانسندنتال و ترانسلوگ برآورد شدند. سپس با استفاده از آزمون f تابع کاب داگلاس به عنوان تولید مناسب، تعیین شد و با استفاده از این تابع، بهروه وری متوسط، بهروه وری نهایی، کشش تولیدی هر یک از نهاده ها و بهروه وری کل عوامل تولید اندازه گیری گردید. نتایج مطالعه نشان می دهد که میانگین بهروه وری کل عوامل تولید برابر 91/5 بوده که بین 08/5 و 7/6 متغیر است؛ همچنین کشش تولیدی نیروی کار در بین نهاده ها بیشترین مقدار (213/0) و کشش تولیدی ماشین آلات کمترین مقدار (083/0) بوده است. نتایج همچنین نشان می دهد که عوامل سن، تحصیلات، تجربه و دسترسی به نهاده-ها بر بهروه وری کل عوامل تأثیر مثبت و معنی دار گذاشته اند.

گندم از نظر سطح زیرکشت و تقاضا مهمترین محصول کشاورزی ایران است. علی¬رغم حمایت قیمتی دولت از این محصول، مقدار تولید گندم به¬ندرت بـا مقدار تقـاضای داخلی تطابق داشته است. از سوی دیگر اعمال تحریم¬های اقتصادی علیه ایران و ضرورت امنیت¬غذایی، یافتن روشهایی عملی برای تولید هرچه بیشتر گندم را ضروری ساخته است. افزایش بهره¬وری و کارایی یک روش ضروری است که سبب افزایش مقدار تولید بدون استفاده¬ی بیشتر از منابع می¬گردد. به علت این¬که کشاورزی توأم با ریسکها و زیان¬ها است، رفتار کشاورزان تحت تأثیر گرایشـات ریسکی¬شان قرار می¬گیرد و اتخاذ سیاست¬هـای افـزایش بهره¬وری نیازمند دانش کافی از نحوه تصمیم¬گیری افراد می¬باشد. در مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر گرایشات ریسکی بر بهره¬وری پس از محاسبه بهره¬وری کل عوامل تولیدکنندگان با استفاده از تابع تولید متعالی و روش مانده سولو برای 361 مزرعه گندم شهرستان مشهد که به روش خوشه¬ای انتخاب شده بودند، شاخص¬های ریسک¬گریزی و زیان گریزی افراد به ترتیب براساس تئوری مطلوبیت مورد انتظار و در چارچوب جدول هالت لائوری و براساس تئوری انتظارات و در چارچوب جدول برینک محاسبه شدند. سپـس، بـا استـفـاده از تـجـزیه و تحـلیل رگـرسیونی، جهت و شدت اثرگذاری گرایشات ریسکی کشاورزان بر بهره¬وری کل عوامل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می¬دهــد کـه ریسک¬گـریـزی تعیین¬کننده منفی و زیان¬گریزی تعیین کننده مثبت بهره¬وری کل عوامل می¬باشند. بنابراین، کاهش شدت ریسک و زیان و بهبود مهارت¬های مدیریت ریسک، بهره¬وری کل عوامل را افزایش می¬دهند. علاوه بر این، نتایج دلالت بر این دارند که عوامل نـاحیه¬ای مـانند عـادات کشت، فرهنگ کـار و عوامـل نهادی اثرات معنی¬دار و قابل ملاحظه¬ای بر بهره¬وری کل عوامل دارند. براساس نتایج مطالعه حاضر، کشاورزی کوچک مقیاس، توسعه تحصیلات ابتدایـی و متـوسطه، درنظر گرفتن مـزیت نسبی در سیاست¬گذاری، آموزش¬های ترویجی، اعطای تسهیلات بانکی و گسترش بیمه موثرترین روش¬های بهبود بهره¬وری کل عوامل تولید گندم می¬باشند.

آگاهی از روند متغیرهای کلان اقتصادی همواره برای اقتصاددانان، برنامه¬ریزان و سیاست¬گذاران اهمیت بسیاری داشته است. از این¬رو، همواره سعی شده¬است که پیش¬بینی این متغیرها با کمترین خطای ممکن صورت بگیرد. هدف مطالعه حاضر، مقایسه مدل¬های پیش¬بینی تک¬متغیره شامل روش¬های اقتصادسنجی و شبکه¬های هوش¬مصنوعی برای پیش¬بینی رشد بخش کشاورزی ایران است. بدین منظور روش¬های، اقتصادسنجی مدل خودرگرسیون میانگین متحرک انباشته فصلی (sarima) و فضای حالت (ss) و روش-های هوش مصنوعی شبکه عصبی (ann) و شبکه عصبی فازی (anfis) با یکدیگر مقایسه شده¬اند. نتایج نشان می¬دهد که به¬طور کلی روش¬های هوش مصنوعی دقیق¬تر از روش¬های اقتصادسنجی هستند. همچنین در میان روش¬های هوش مصنوعی، روش anfis بهتر از روش ann و در میان روش¬های اقتصادسنجی، روش sarima دقیق¬تر از روش ss می¬باشد.

در این مطالعه به منظور تعیین قیمت اقتصادی آب از روش هدنیک استفاده شده است. روش هدنیک برای قیمت گذاری کالاها یا ویژگی¬هایی از یک کالا که در بازار به طور رسمی معامله نمی شوند استفاده می شود. با این روش می توان مدلی را برای قیمت بازاری یک کالا برآورد نمود که در آن قیمت کالا به عنوان تابعی از ویژگی های آن در نظر گرفته می شود. بنابراین ضرایب تخمین زده شده از این مدل، قیمت ضمنی هر یک از ویژگی ها را نشان می دهد. اطلاعات مربوط به قیمت و ویژگی های کیفی زمین های اجاره شده در شهرستان قزوین از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای جمع¬آوری شده است. 120 عدد پرسشنامه مربوط به زمین های آبی و 77 عدد مربوط به زمین های دیم می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای stata و eviews و excel استفاده شد. برای زمین¬های آبی و دیم به طور جداگانه مدل برآورد شده که در آن متغیر وابسته لگاریتم طبیعی قیمت یک هکتار زمین آبی یا دیم اجاره شده در سال زراعی 93-92 می باشد و متغیرهای مستقل شامل ویژگی های کیفی، موقعیت جغرافیایی و ویژگی های منبع آبی مورد استفاده می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که میانگین اجاره ی یک هکتار زمین آبی با بافت لوم از همه بیشتر بوده و برابر (9310/7279791ریال) است و کمترین قیمت مربوط به بافت شنی است (9610/2590015ریال). همچنین میانگین اجاره زمین های دیم در شهرستان قزوین برای بافت لوم از همه بیشتر (9420/3164510ریال) و در زمین های شنی- رسی از همه کمتر و معادل (970/1062673ریال) می باشد. قیمت اجاره ی یک ساله آب برای هر هکتار زمین آبی و در یک سال زراعی برای بافت لوم از همه بیشتر و معادل (9890/4115280 ریال) و برای بافت شنی از همه کمتر و معادل (3130/1492874 ریال ) می باشد.

چکیده سیب زمینی از نظر سطح زیر کشت و تقاضا یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی ایران است. ضرورت تامین امنیت غذایی با افزایش جمعیت، یافتن روش هایی عملی برای تولید هر چه بهتر این محصول را ضروری ساخته است. افزایش بهره وری و کارایی، یک روش ضروری برای افزایش و بهبود کیفیت مقدار تولید بدون استفاده ی بیشتر از منابع است. در این مطالعه بهره وری متوسط، بهره وری نهایی، کشش تولیدی هریک از نهاده ها و بهره وری کل عوامل تولید مزارع سیب زمینی شهرستان اصفهان در سال ???? اندازه گیری و تجزیه و تحلیل شد. داده های لازم از ??? سیب زمینی کار شهرستان اصفهان، که با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله انتخاب شدند، از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای excell و stata استفاده شد. برای اندازه گیری بهره وری تولید کنندگان از روش پارامتریک (اقتصاد سنجی) استفاده شده است. ابتدا تابع تولید کاب داگلاس، ترانسندنتال و ترانسلوگ برآورد شدند. سپس با استفاده از آزمون f، تابع تولید مناسب کاب داگلاس تعیین شد و با استفاده از این تابع، بهره وری متوسط، بهره وری نهایی، کشش تولیدی هریک از نهاده ها و بهره وری کل عوامل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین بهره وری کل عوامل تولید برابر92/5 بوده که بین 013/5 و 9/6 متغیر بوده است و با تخمین تابع تولید مشخص گردید که کشش تولیدی نیروی کار در بین نهاده ها بیشترین مقدار?/???و کشش تولیدی ماشین آلات کمترین مقدار?/??? بوده است. نتایج نشان داد که سطح زیر کشت، سن، تحصیل، تجربه، دسترسی به بازار نهاده ها، نوع مالکیت، دفتر حساب وخدمات دولت بر بهره وری کل عوامل تاثیر مثبت و معنی داری گذاشته اند.