چکیده: شیست های گرگان، بخشی از زون ساختاری البرز شرقی هستند. این مجموعه تحت تأثیر دگرگونی ناحیه ای در حد سطوح پایین رخساره ی شیست سبز قرار گرفته و دارای طیف سنگی فیلیت تا شیست می باشد. شیست ها دارای تنوع ترکیبی زیادی هستند و مراحل مختلف دگرشکلی به صورت برگوارگی های s0، s1، s2 در آنها دیده می شود. بسیاری از محققین حضور سنگ های آذرین مافیک را در نقاط مختلف این مجموعه گزارش نموده اند. این سنگ ها به شکل میان-لایه های نازک گدازه در توالی شیست های گرگان و همچنین به شکل توده های نفوذی کوچک و دایک های پراکنده در منطقه رخنمون دارند. میان لایه های گدازه با ظاهر ملانوکرات، دارای ساخت جریانی و حفره دار هستند، به شدت دگرسان شده و ترکیب بازالتی نشان می دهند. کانی های اصلی تشکیل دهنده ی آنها پلاژیوکلاز به شکل میکرولیت در زمینه و فنوکریست و همچنین کلینوپیروکسن به شکل فنوکریست هستند. حضور اسفن ثانویه در اطراف کلینوپیروکسن ها نشان می دهد که جنس آنها بیشتر از نوع تیتان اوژیت است. به علت دگرسانی و دگرگونی درجه ی پایین، کانی های متنوعی از قبیل کلریت، اپیدوت، اسفن، آلبیت، سوسوریت، سریسیت، زوئزیت، کلینوزوئزیت، اپیستاسیت، کلسیت، کوارتز و ... به شکل ریز دانه، رگه ای و دانه ای در این سنگ ها تشکیل شده است. مهمترین بافت-های موجود در بازالت ها، بافت های پورفیری، گلومروپورفیری و پورفیری- تراکیتی است. توده های نفوذی کوچکی به-ویژه در دره ی ناهارخوران در داخل شیست ها رخنمون دارند. ظاهر آنها ملانوکرات و جنس آنها عمدتاً گابرویی است. ترکیب شیمیایی آنها، شباهت زیادی به بازالت های منطقه دارد. این سنگ ها نیز به شدت تحت تأثیر دگرگونی و دگرسانی قرار گرفته و طیف وسیعی از کانی های ثانویه را نشان می دهند. بافت های مهم مشاهده شده در گابروها، شامل گرانولار، اینترگرانولار، افتیک و ساب افتیک است. در کل منطقه و به صورت پراکنده، دایک های کوچکی وجود دارند که جنس آنها از بازالت تا آندزیت و تراکیت متغیر است. در این سنگ ها، مقدار کلینوپیروکسن بسیار کم است و یا دیده نمی شود، پلاژیوکلاز به مقدار قابل توجهی افزایش یافته و فلدسپات های آلکالن به شکل فنوکریست در آنها ظاهر شده است. در مطالعات پتروگرافی، می توان یک طیف تبلور تفریقی از بازیک به حد واسط را در سنگ های منطقه مشاهده کرد. در بررسی های ژئوشیمیایی، حضور مقادیر قابل توجهی از الیوین و مقدار کمی فلدسپاتوئید نورماتیو در بعضی از نمونه ها، تحت اشباع بودن ماگمای والد از سیلیس را نشان می دهد. به علاوه، این ماگما دارای ماهیت آلکالن بوده است. نمودارهای عنکبوتی حاکی از غنی شدگی نمونه ها از lree و lile و تهی شدگی آنها از hree هستند. این امر به درجات پایین ذوب بخشی در محل منشأ اشاره دارد. به علاوه، غنی بودن نسبی این سنگ-ها از hfse ، نبود تهی شدگی از ti و آنومالی مثبت nb، نشان دهنده ی یک منبع غنی شده برای این سنگ ها ، عدم آلایش آنها به پوسته ی قاره ای و مشابهت نزدیک آنها به ماگمای آلکالن و محیط های درون ورقه ی قاره ای است. الگوهای موازی موجود در نمودارهای عنکبوتی و نسبت نزدیک به 1 در نمودارهای بهنجار شده نسبت به oib، نشان-دهنده ی مشابهت منشأ آنها با محل منشأ ماگماهای oib است. با توجه به نتایج حاصل از نمودارهای تمایز محیط تکتونیکی و تعیین ویژگی های محل منشأ، این نمونه ها در یک محیط کافت درون ورقه ی قاره ای و از ذوب بخشی 10 - 2 درصدی یک منبع گوشته ی آستنوسفری با ترکیب گارنت اسپینل لرزولیت در عمق 110- 100 کیلومتری بوجود آمده اند. این محیط با رژیم کششی حاکم بر لبه ی شمال شرقی ابرقاره ی گندوانا و تشکیل ریفت توران در زمان اردوویسین - سیلورین که منجر به تشکیل اقیانوس پالئوتتیس و جدا شدن البرز و ایران مرکزی از گندوانا شده است، مطابقت دارد. کلمات کلیدی: سنگ های آذرین مافیک، شیست های گرگان، البرز شرقی

برش چینه شناسی ناحیه ی مورد مطالعه در نزدیکی روستای میقان، 24 کیلومتری شمالغرب شاهرود با مختصات جغرافیایی طول e؟12/56/54و عرض n? 17/377/362 فرار دارد. محور جاده ای آزادشهر شاهرود مسیر اصلی دسترسی به ناحیه ی مورد مطالعه می باشد. رویهم رفته 104 نمونه از سازند خوش ییلاق ناحیه میقان انتخاب گردید. این نمونه ها در آزمایشگاه تجزیه شیمیایی و پالینومورف های آن به منظور تعیین سن این سازند مورد مطالعه قرار گرفت. اکثر نمونه ها غنی از پالینومورف (میوسپور و آکریتارش، کیتینوزوآ، اسکلوکودنت، قطعات چوب و قطعات پالینومورف) می باشند. علاوه بر بالینومورف ها، میکروفونا و ماکروفونا در نمونه های مورد مطالعه وجود دارد که سن پیشنهادی آنها با سن تعیین شده توسط پالینومورف ها مورد مقایسه قرار گرفت . در این مطالعه 103 گونه میکرو و ماکروفسیل جانوری و گیاهی مشخص گردید که از میان آنها 72 گونه (46 جنس) پلینومورف (32 گونه میوسپور، 38 گونه اکریتارش و یک کیتینوزوآو یک اسکلوکودنت) می باشد و بقیه را 5 جنس و 10 گونه میکروفسیل (فرامینیفر)، 15 جنس و 21 گونه ماکروفسیل (براکیوپود) در بر می گیرد. سن پیشنهادی توسط روزنبران و براکیوپودها با سن تعیین شده توسط پالبنومورف ها همخوانی دارد. بر مبنای ارزش چینه شناسی فسیل های شناخته شده هفت بایوزون و یک اینتروال زون مشخص گردید. اینتروال زون فاقد فسیل بوده و بخشی از قاعده ی سازند خوش ییلاق را در بر می گیرد که بین بایوزون i در سازند پادها و بایوزون ii سازند خوش ییلاق قرار می گیرد. بر مبنای ارزش چینه شناسی فسیل های بایوزون i این بخش از سازند پادها در ناحیه مورد مطالعه به زمان فراسنین پیشین و در ادامه بایوزون ii تا vi برای سازند خوش ییلاق زمان فراسنین میانی و فامنین پسین را پیشنهاد می کند. بایوزون هفتم در قاعده ی سازند مبارک وجود دارد و سن کربونیفر پیشین (تورنزین ) را برای بخش زیرین سازند مبارک پیشنهاد می کند. وجود گونه های مختلف میوسپور از جملهvallatispoites pusillites , retispora lepidophyta و archaeoperisaccus opiparus geminospora lemurata rerusotrilets phillipsii, hymenozonotriletes perplexa در سازند خوش ییلاق، نشانگر آب و هوای گرم و استوایی در زمان ته نشین این سازند می باشد. از سوی دیگر ضریب. معرف نسبت پالینومورف های خشکی به دریایی ( k=c.e/m.e) در این مطالعه برابر 587/1 محاسبه گردید و نشان دهنده ی محیط ساحلی کم عمق برای نهشته های این سازند در ناحیه میقان می باشد که با نتایج حاصل از مقاطع نازک پتروگرافی ناحیه میقان همخوانی دارد. رویهمرفته می توان گفت که یک پیشروی بلند مدت دریا در طی آشکوب های فراسنین و فامنین در این ناحیه رخ داده است. از طرفی حضور گونه های اکریتارش deltotosoma intonsum gorgonisphaeirdium dicissum, papulogabata annulata در این ناحیه و حوضه های مختلف رسوبی ایران و نیز کشورهای الجزیره، لیبی، مراکش، و غرب استرالیا معرف آن است که این نواحی جزء خشکی گندوانا بوده است.

سازند آسماری در برش گرگ دره واقع در کوه میش (کمربند چین خورد- رو رانده زاگرس) به خوبی رخنمون دارد. ضخامت واقعی سازند آسماری در این ناحیه 480 متر بوده و عمدتا از آهک و آهک دولومیتی تشکیل شده است. بررسی سیستماتیک انتشار روزنبران سازند آسماری در ناحیه مورد مطالعه به منظور تعیین سن نهشته های این سازند منجر به شناسایی 41 جنس و 45 گونه شد. در مطالعه ی این برش زمین شناسی سه مجموعه زیستی به شرح زیر شناسایی گردید. 1- lepidocyclina- operculina- ditrupa assemblage zone 2- peneroplis evolutus- austrotrillina howchini assemblage zone 3- borelis melo curdica- meandropsina iranica assemblage zone برمبنای بیوزون های فوق برای سازند آسماری زمان الیگوسن پسین(شاتین) تا میوسن پیشین (آکی-تانین- بوردیگالین) پیشنهاد می شود. این سازند از نظر تحلیل ریزرخساره ها در برش گرگ دره (کوه میش) نیز مورد مطالعه قرار گرفت و هفت ریزرخساره در این سازند مورد شناسایی شد که شامل گل سنگ کربناته، میلیولید- روتالیا گرینستون تا پکستون، پورسلانوز فرامینیفرا گرینستون تا پکستون، گرینستون مرجان دار، بایوکلاست- نومولیتید- لپیدوسیکلینا گرینستون تا پکستون، لپیدوسیکلینا- بایوکلاست- پکستون تا وکستون و پلانکتون فرامینیفرا وکستون می باشد. بر این اساس ریزرخساره ها متعلق به زیر محیط های پهنه کشندی، لاگون نیمه محصور، لاگون محصور، پشته کربناته، سراشیبی قاره و دریای باز عمیق میباشند. یک رمپ کربناته برای رسوب گذاری سازند آسماری در این ناحیه پیشنهاد میشود.

واحدهای سنگی کرتاسه بالایی تا پالئوژن زیرین در استان خراسان جنوبی (شرق لوت) گسترش دارند. در این مطالعه پنج برش چینه شناسی سیلک، آرک شمالی، بین آباد، آرک جنوبی و کبوده به منظور ارائه مدل رسوبی نمونه برداری و مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 26 رخساره در تمام برش ها شناسایی گردید که در جایگاه های مختلف یک پلتفرم کربناته از نوع رمپ از مناطق ساحلی تا رمپ خارجی نهشته شده اند. علاوه بر این برای برش های سیلک، آرک شمالی و بین آباد، پنج زون زیستی برای نخستین بار به شرح زیر ارائه گردید: nummulites- assilina assemblage zone (middle ilerdian-early cuisian) assilina- discocyclina assemblage zone (middle ilerdian) nummulites atacicus total range zone (middle ilerdian) glomalveolina primaeva- miscellanea miscella assemblage zone (thanetian) orbitoides media- sidrolites calcitrapoeides assemblage zone (campanian-maastrichtian) برای بایوزون های فوق الذکر، متعلق به برش های چینه شناسی سیلک، آرک و بین آباد سن کرتاسه فوقانی (کامپانین- ماستریشتین) تا ائوسن زیرین (کوییزین) پیشنهاد می شود. در این مطالعه سازند های "تجک"، "سیلک" و "آرک" تحت عنوان "گروه خوسف" پیشنهاد شده است. سرانجام بر اساس فراوانی و تنوع فرامینیفر های کف زی، شرایط گرمسیری تا نیمه گرمسیری برای مناطق مورد مطالعه پیشنهاد می گردد.

ناحیه مورد مطالعه در حوضه زاگرس قرار دارد که بررسی های ژئوشیمیایی بر روی واحدهای سنگ چینه ای پالئوزوئیک در محدوده ای شمال بندر عباس تا شمال لرستان در آن انجام شده است. آنالیزهای مورد نیاز در این مطالعه بر روی سازندهای پالئوزوئیک در چاه ها (7 حلقه چاه) و مقاطع صحرائی (9 مقطع صحرائی) انجام گرفت. چاه های مورد نظر در این مطالعه شامل فینو -1، آغاز غربی -1، دارنگ-1، گلشن -3، کوه سیاه -1، زیره -1 و سمند -2 می باشند که چاه گلشن -3 در خلیج فارس می باشد. مقاطع صحرائی نیز شامل چالیشه، قالی کوه، زرد کوه (تنگ هفت تنان)، کوه گره، کوه دینار (تنگ پتاوه)، کوه سورمه، کوه گهکم و کوه فراقون هستند. در این تعداد 486 نمونه از توالی رسوبات پالئوزوئیک از مقاطع صحرائی و 95 نمونه از چاه های حفاری شده مورد آنالیز. rock-eval قرار گرفتند. همچنین اندازه گیری ro از 51 عدد نمونه های صحرائی آماده وجود داشت که اطلاعات موجود مورد استفاده قرار گرفتند. آنالیز های عنصری که قبلا روی 24 نمونه انجام شده بود نیز مطالعه شده اند. برای تکمیل کار بر روی یک مقطع نازک مربوط به سازند فراقون و یک مقطع نازک از سازند زرد کوه (تنگ هفت تنان) اندازه گیری ،tai انجام گردید. همچنین بر روی مقاطع نازک چاه سمند -2، از ناحیه لرستان از عمق 5/4103 متر تا 5/4118 اندازه گیری tai نیز انجام گردید. از آنالیزهای rock-eval و در نتیجه مقادیر شاخص های هیدروژن (hi)، اکسیژن (oi) و tmax برای تهیه نمودارهای وان کرولن و تعیین نوع کروژن و بلوغ حرارتی استفاده گردید. از مقادیر ro و tai درجه بلوغ نمونه های مورد مطالع تعیین گردید که از کلیه نتایج حاصل در این مطالعات لاگ ژئوشیمیایی تهیه و سپس تفسیر گردید. نتایج بدست آمده از مطالعات فوق نشان می دهندکه سازندسرچاهان در فارس ساحلی (شمال بندر عباس) و بخصوص در کوه فراقون مقدار toc زیادی را از خود نشان می دهد. با توجه به گسترش سنگ های منشأ غنی بنام hot shale به سن سیلورین در کشورهای مجاور حوضه خلیج فارس (عربستان، عراق، عمان، ...) که بخشی از سازند فلیبه است و تطابق سنی و چینه شناسی آن ها با سازند سرچاهان، این سازند شیلی می توانسته نفت زیادی را در حوضه زاگرس تولید کند. در ناحیه فارس اغلب ساختمان های زمین شناسی برای مدت طولانی بالا امده اند و در نتیجه رسوبات پالئوزوئیک بر خلاف انتظار کاملا بالغ نشده اند شاید علت آن بالا آمدن گنبدهای نمکی از زمان های بسیار قدیم زمین شناسی باشد. در نواحی مجاور با گسل اصلی زاگرس اختلاف بسیار زیاد در مقادیر toc و بخصوص درجه بلوغ مواد آلی سازند فراقون و سازندهی قدیمی تر در آن مناطق(مانند سیاهور، زرد کوه، ایلبیک و میلا) وجود دارد که معرف نبود چینه شناسی آشکاری بین سازند فراقون و سازندهای قدیمی تر دارد. شاید این موضوع بتواند برای شناخت وضعیت چینه شناسی در آن نواحی مورد استفاده قرار گیرد. در ناحیه لرستان سازندهای پالئوزوئیک بسار بالغ هستند (over mature)، بنابر این نفت گاز حاصل از آن ها به نواحی دیگر مهاجرت کرده است.

ناحیه ی مورد مطالعه در حوالی روستای تیل آباد قرار دارد که در فاصله 90 کیلومتری شمال شرق شاهرود در استان سمنان و 35 کیلومتری جنوب آزادشهر در استان گلستان واقع است. دراین ناحیه رسوبات پالئوزوئیک بخوبی بیرون زده است. که در این رساله بخش فوقانی سازند خوش ییلاق و بخش زیرین سازند مبارک مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت رسوبات مورد مطالعه 654 متر اندازه گرفته شد که از این ضخامت 281 متر مربوط به بخش فوقانی سازند خوش ییلاق و 373 متر مربوط به بخش زیرین سازند مبارک می باشد. دراین مطالعه تعداد 117 نمونه از ضخامت رسوبات مورد مطالعه تهیه و در آزمایشگاه پالینولوژی دانشگاه پیام نور شیراز تجزیه شیمیایی گردید.رویهمرفته 71 گونه میکرو و ماکروفسیل جانوری و گیاهی شناسایی گردید که از میان آنها 16 جنس متعلق به 28 گونه میوسپور ،14 جنس متعلق به 22 گونه آکریتارش به همراه یک اسکلوکودونت و یک کیتینوزوآ و یک جنس و یک گونه فرامینیفر و 15جنس مربوط به 18گونه براکیوپود میباشد. بر مبنای انتشار چینه شناسی میکروفسیل های مذکور ،ضخامت رسوبات مورد مطالعه به 6بیوزون تقسیم گردید.بیوزون هایi تاiv در بخش بالایی سازند خوش ییلاق وجود دارد که معرف دونین پسین (فامنین) است. بیوزون هایv تا vi در سازندمبارک گسترش دارند که بیانگر کربونیفر پیشین هستند.

ناحیه ی مورد مطالعه در حوالی روستای ابرسج در فاصله ی 25 کیلومتری شمال غرب شاهرود در استان سمنان قرار دارد. در این ناحیه رسوبات پالئوزوئیک بخوبی بیرون زده اند که در این رساله سازندهای لشکرک و قلی مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت رسوبات مورد مطالعه 679 متر اندازه گیری شد که از این ضخامت 234 متر مربوط به سازند لشکرک و 445 متر مربوط به سازند قلی می باشد. در این مطالعه تعداد 102 نمونه از ضخامت رسوبات مورد مطالعه تهیه و در آزمایشگاه پالینولوژی دانشگاه پیام نور شیراز مورد تجزیه شیمیایی قرارگرفت. رویهمرفته 65 گونه پالینومرف شناسایی شد که از میان آنها 25 جنس مربوط به آکریتارش ها (56 گونه ) و 2 جنس (2 گونه) مربوط به کیتینوزوآ می باشد. بر مبنای انتشار چینه شناسی میکروفسیل های مذکور، ضخامت رسوبات مورد مطالعه به 11 زون تجمعی تقسیم گردید که زون های i تاiv مربوط به سازند لشکرک است که معرف سن اردویسین پیشین(termadocian-arenigian) برای این بخش از ضخامت رسوبی مورد مطالعه می باشد. زون-هایiix تا xii متعلق به سازند قلی است که معرف سن اردوویسین میانی-پسین (dorviwilian-katian) برای این بخش ضخامت رسوبات می باشد. بر اساس خصوصیات پالینومرفهای مطالعه شده، محیط رسوبی سازندهای لشکرک و قلی، دریای کم عمق پیشنهاد می شود. سازند قلی، هم ارز زمانی شیستهای گرگان محسوب میشود که درجه دگرگونی آن بسیار خفیف می-باشد. این دگرگونی را میتوان به سان شیستهای گرگان، هم راستا با بسته شدن پالئوتتیس در اوایل تریاس در نظر گرفت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

ناحیه مورد مطالعه در 42 کیلومتری جنوب بجنورد (مسیر جاده بجنورد - اسفراین) قرار دارد. رسوبات پالئوزوئیک در این ناحیه بخوبی گسترش داشته و از پائین به بالا به سازندهای میلا، لشکرک ، قلی، نیور، پادها و خوش ییلاق تقسیم شده است . رسوبات اردویسین در ناحیه مورد مطالعه گسترش قابل ملاحظه داشته و ضخامتی بالغ بر یکهزار متر دارد. که در این رساله تنها 871 متر از نظر پالینولوژیکی مورد مطالعه قرار گرفته است . در این مطالعه از ضخامت رسوبات اردویسین ناحیه 238 نمونه بطور سیستماتیک تهیه گردید. از این تعداد، تنها 119 نمونه انتخاب و در آزمایشگاه تجزیه و میکروفسیل های آن مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت . رویهمرفته 54 گونه آکریتارش در این مطالعه شناسائی گردید که بر حسب انتشار چینه شناسی آنها در هفت زون آکریتارشی از پایین به بالا منظم شده و در صفحات مصور 1 تا 10 نشان داده شده اند. زونهای آکریتارش i تا iv در ضخامت 532 متر از رسوبات اردویسین زیرین (tremadocian - arenigian) میباشند. زونهای آکریتارش v تا vii در بقیه رسوبات اردویسین ناحیه مورد مطالعه گسترش داشته و بیانگر اردویسین میانی و بالائی هستند. مقیاسه گونه های آکریتارش شناخته شده از رسوبات اردویسین ناحیه مورد مطالعه با اجتماعات آکریتارشی افقهای رسوبی همزمان از سایر نقاط ایران و جهان نشان میدهد که: اولا ناحیه مورد مطالعه با البرز و زاگرس و ایران مرکزی حوضه رسوبی واحدی را تشکیل میداده اند. ثانیا تمام خشکی ایران زمین جزء اقلیم آکریتارش مدیترانه بوده است که این اقلیم خود تحت تاثیر آب و هوای نسبتا سرد قرار داشته است .

چکیده ندارد.

هدف از این مطالعه تعیین سن نسبی و ارتباط پالئوژئوگرافی سازند پادها در مقطع تیپ بوده است . ناحیه مورد مطالعه در 150 کیلومتری شمال شرق شهرستان طبس قرار دارد. مقطع تیپ سازند پادها در غرب روستای نیور واقع در رشته کوههای ازبک کوه معرفی شده است . این سازند در مقطع تیپ اندازه گیری و نمونه برداری شد که جمعا" 111 نمونه از آن برداشت گردید. این نمونه ها بمنظور مطالعه پالینورمورفهای آن، در آزمایشگاه پالینولوژی اکتشاف و تولید وزارت نفت تجزیه شیمیایی شد. پس از تجزیه از هر نمونه اسلایدهای میکروسکوپی جهت مطالعه پالینومورف های آن تهیه گردید. در این مطاله 50 گونه پالینومورف شناسایی شد که از این تعداد، 29 گونه آکریتارش (20 جنس) و 21 گونه اسپور (18 جنس) می باشد.

در این رساله بخشی از ستون جینه شناسی پالئوزوئیک زیرین به ضخامت 457 متر در جنوب عربی کاشمر (کوه بوغو) کورد مطالعه قرار گرفته است . ضخامت بخش مورد نظر بر طیق نقشه زمین شناسی ناحیه، به سازندهای بهرام و شیشتو منسوب شده است . در این مطالعه جمعا 154 نمونه جهت بررسی ضخامت مذکور تهیه گردید که تنها 55 نمونه برای مطالعه پالینولوژیکی و بقیه برای مطالعه ویژگیهای سنگ شناسی آنها انتخاب گردید. 52 گونه آکریتارش (24 جنس) و 18 گونه کتینوزوا (6 جنس) شناسایی گردید که بر حسب انتشار چینه شناسی در 5 بیوزون تنظیم گردیده است .

ناحیه مورد مطالعه در کوه ازون و در فاصله 15 کیلومتری شمال شرق جاجرم قرار دارد. سازند شمشک در این ناحیه با ضخامت قابل توجه بیرونزدگی دارد. ضخامت حقیقی سازند شمشک در کوه ازون 2080 متر است، تعداد 252 نمونه به طور سیستماتیک از این ضخامت برداشت گردید که تعداد 249 نمونه متعلق به سازند شمشک و تعداد 3 نمونه مربوط به سازند باش کلاته است که به طور پیوسته روی سازند شمشک قرار می گیرد. یک افق رسوبی غنی از ماکروفسیلهای گیاهی با ضخامت متغیر 10 تا 40 متر در قاعده سازند شمشک وجود دارد. از این افق تعداد 25 گونه ماکروفسیل گیاهی متعلق به 15 جنس مورد شناسائی و نامگذاری قرار گرفت. بر مبنای ارزش چینه شناسی گونه های شاخص ماکروفسیل گیاهی، سن رتین ‏‎(rhaetian) برای این بخش از رسوبات سازند شمشک پیشنهاد می شود. در این مطالعه یک جنس جدید به نام ‏‎persicostrobus n.gen.‎‏ و یک گونه جدید به نام ‏‎persicostrobus ghavidelii n.sp.‎‏ از قاعده این سازند معرفی می شود. بخش دوم مطالعه، بر روی پالینومورفهای (اسپور، پولن، داینوفلاژله، آکریتارک) سازند شمشک متمرکز گردید. در این مرحله تعداد 76 گونه پالینومورف مورد شناسائی قرار گرفت که از این میان تعداد 36 گونه اسپور متعلق به 21 جنس، 29 گونه پولن متعلق به 17 جنس، 9 گونه داینوفلاژله متعلق به 8 جنس و بالاخره تعداد 2 گونه آکریتارک متعلق به 1 جنس می باشد. با توجه به ارزش چینه شناسی ماکروفسیلهای گیاهی و پالینومورفها سن رتین-باژوسین پیشین برای سازند شمشک در ناحیه جاجرم پیشنهاد می گردد. در این مطالعه یک گونه پولن به نام ‏‎monosulcites major n.sp.‎‏ برای اولین بار معرفی می شود. براساس انتشار چینه شناسی ماکروفسیلهای گیاهی یک بیوزون و بر مبنای انتشار چینه شناسی پالینومورفها 7 بیوزون محلی ‏‎(local)‎‏ در سازند شمشک پیشنهاد می گردد که از پائین به بالا به شرح زیر می باشند: - ‏‎assemblage biozone‎‏: این بیوزون بر مبنای ظهور و ناپدیدشدن گونه های شاخص ‏‎nilssonia polymorpha, podozamites latissimus‎‏ و ‏‎nilssoniopteris tenuinervis‎‏ تعیین می گردد. این مجموعه ماکروفسیل گیاهی سن رتین ‏‎(rhaetian)‎‏ را برای این ضخامت از سازند شمشک را پیشنهاد می کند. این بیوزون 40 متر ضخامت از رسوبات قاعده سازند شمشک را دربر می گیرد. - ‏‎concurrent rango biozone i‎‏: این بیوزون محل عبور گونه های متعددی از جمله ‏‎duplexisporites problematicus‎‏ می باشد. این بیوزون 149 متر ضخامت از سازند شمشک را دربر می گیرد. از آنجایی که این بیوزون فاقد فسیل شاخص می باشد، تنها بر مبنای جایگاه چینه شناسی آن، سن هتانژین-سینمورین برای این بیوزون پیشنهاد می گردد.