منطقه مورد مطالعه در شمال و شمال شرق شهر ده بید در استان فارس -در محدوده بین طول های جغرافیایی?04,?53 تا ?17,?53 شرقی و عرض های جغرافیایی ?41,?30 تا ?52,?30 شمالی- در جنوب غرب ایران قرار گرفته است و بخشی از کمربند دگرگونی فشار بالا- درجه حرارت پایین سنندج-سیرجان می باشد. اکثر ارتفاعات این منطقه دارای روند شمال غرب- جنوب شرق و مطابق با روند کلی جفت کمربند دگرگونی سنندج-سیرجان است. این بخش از کمربند زاگرس دارای ساختارهای دوپلکسی پیچیده بزرگ مقیاس و یا سیستم های فلسی کم یا بزرگ زاویه و با شیب شمال شرقی است. جهت تحلیل دگرریختی، سه برش ساختاری عمود بر روند ساختارهای اصلی رسم شده است. گسل های راندگی موجود به علت حرکت در لایه های با مقاومت متفاوت، حالت سکو و شیبراهه یافته اند و همزمان با حرکت، باعث ایجاد چین های مرتبط با راندگی شده اند. در منطقه لایه های ژوراسیک با میان لایه های شیلی به عنوان سطوح جدایشی عمل کرده اند. برخی از گسل های راندگی در منطقه به عنوان مرز جدایی میان واحدهای چینه شناسی عمل کرده و جابجایی های بزرگ را به وجود آورده اند به گونه ای که واحدهای با سن زمین شناسی متفاوت را در مجاورت هم قرار داده و واحدهای قدیم تر بر روی واحدهای بسیار جوان رانده شده اند و یک سیستم راندگی فلسی شکل گرفته است. با توجه به بررسی نتایج بدست آمده از دیاگرام های جمیسون، اغلب چین ها از نوع خمش گسلی و انتشار گسلی انتقال یافته می باشند.

منطقه ی مورد مطالعه در شمال و شمال شرق شهرستان دهبید در استان فارس در جنوب غرب ایران، بین عرض های جغرافیایی 40،?30 و 53 ،?30 و طول های جغرافیایی 03،?53 و 17،?53 ، در کمربند دگرگونی فشار بالا-درجه حرارت پائین سنندج- سیرجان و سیستم تراستی زاگرس واقع شده است که قسمتی از کمربند کوهزایی زاگرس می باشند. در این منطقه، ساختارهای مزوسکوپی مانند بودین ها، رگه ها و چین های کشیده قابل مشاهده است که برای تعیین مقدار کمی استرین و عدد کینماتیکی تاوایی و تعیین جهت برش، مورد استفاده قرار گرفته اند. بودین ها که یکی از فراوانترین ساختارهای منطقه می باشند، به بودین های برشی، دومینو بودین ها و بودین های کشیده طبقه بندی شده اند. آنالیز تاوایی کینماتیکی، با استفاده از چین های کشیده و بودین های نا متقارن، عدد کینماتیکی تاوایی متوسط را 0.1± 0.78نشان می دهد که نمایانگر برش محض 42% و برش ساده 58% در منطقه می باشد. در ده ایستگاه، نمونه برداری جهت دار از خش لغز های کلسیتی تشکیل شده بر روی صفحه ی گسل ها، انجام گرفت و در بررسی ها ی ریز ساختاری انجام شده با استفاده از دستگاه u-stage و برنامه های calcstress،spheri stat و stereo 32، جهت محورهای اصلی فشارش و کشش با استفاده از آنالیز دوقلویی کلسیت تعیین گردیده است. با استفاده از آنالیز محور-c/دوقلویی-e کلسیت، سوگیری بیشترین فشارش n40° ±5° e و سوگیری بیشترین کشش در منطقه، n43°±5°w بدست آمده است که منطبق با فرورانش صفحه ی آفرو-عربی به زیر، ریز صفحه ی ایران می باشد.

مناطقی از زمین که از نظر تکتونیکی فعال می باشند به وسیله تعدادی از زمین دیس ها مشخص می شوند که گواه فرآیندهای تکتونیکی موثر در در شکل گیری آن ها می باشند. بررسی این زمین دیس ها اطلاعات ارزشمندی در ارتباط با ساختارها و همچنین دیدگاه مناسبی در ارتباط با فعالیت تکتونیکی نسبی در طول آن ساختارها در اختیار ما قرار می دهد. برای ارزیابی فعالیت تکتونیکی نسبی در طول زون گسلی کازرون(قطعه کمارج)، شاخص های زمین ریختی نظیر sl, bs, af, vf, smf و hi مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. این شاخص ها برای به دست آوردن شاخص فعالیت تکتونیکی نسبی (iat) با هم ترکیب شدند. بر پایه مقادیر به دست آمده iat، منطقه مورد مطالعه به رده های تکتونیکی مختلف تقسیم شد. نتایج حاصل با مشاهدات صحرایی همخوانی دارد. واژه های کلیدی: شاخص زمین ریختی، گسل کازرون، قطغه کمارج، فعالیت تکتونیکی

افیولیت نی ریز جزیی از نوار بزرگ افیولیتی تتیس و بخشی از یک کمربند رورانده 3000 کیلومتری است که در کرتاسه پسین بر روی لبه صفحه قاره ای عربستان رانده شده است. این افیولیت در امتداد زون تراستی زاگرس و در جنوب شرق کمربند دگرگونی سنندج-سیرجان واقع شده است. سنگ های الترامافیک این افیولیت شامل دونیت، هارزبورژیت و لرزولیت است. در اثر فرآیند سرپانتینی شدن، کانی های منیزیم دار سنگ های الترامافیک (مخصوصاً الیوین و پیروکسن) توسط کانی های آبدار گروه سرپانتین جانشین می شوند. به منظور تحلیل طیفی واحدهای سنگی و تعیین درجه سرپانتینی شدن الترامافیک های این مجموعه با استفاده از داده های استر، منحنی طیفی نمونه های صحرایی با استفاده از دستگاه طیف سنج asd تهیه شد. در اثر فرآیند سرپانتینی شدن خصوصیات جذبی قوی نزدیک 1 میکرومتر مربوط به کانی های اولیه در سنگ-های الترامافیک محو می شود و خصوصیات جذبی مربوط به کانی های ثانویه گروه سرپانتین که جذب قوی در 4/1 و 3/2 میکرومتر و جذب ضعیف تر در95/1 و 1/2 میکرومتر است، ظاهر می شوند. میزان سرپانتینی شدن نمونه ها باانجام مطالعات میکروسکوپی تخمین زده شد و با مقایسه این میزان با منحنی های طیفی نتیجه گرفته شد که میزان سرپانتینی شدن ارتباط مستقیم با عمق جذب در 4/1 و 3/2 میکرومتر دارد. به منظور نقشه برداری از نقاط با درجات متفاوت سرپانتینی شدن، پس از انجام یکپارچه سازی داده های سطح b1 سنجنده استر و انجام تصحیح جوی "میانگین بازتاب نسبی داخلی" (iarr)، 4 طیف که نشانگر درجات ضعیف، متوسط، زیاد و خیلی زیاد سرپانتینی شدن بودند جهت معرفی به عنوان عضو انتهایی به الگوریتم انطباق سیمای طیفی (sff) معرفی شدند، نتایج خروجی نشان دهنده این بود که اکثر نقاط رخنمون یافته در منطقه با درجات خیلی زیاد سرپانتینی شده اند.

چکیده بررسی پارامترهای دگرشکلی در گنبد گنایس توتک، کمربند دگرگونی سنندج- سیرجان به وسیله ی اسماعیل رحیمی در این پژوهش گنبد گنایسی توتک به عنوان یکی از سیماهای ساختاری منحصر به فرد در کوهزاد زاگرس واقع در شمال شرق استان فارس مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور ارزیابی ارتباط تاوایی جنبش شناختی با الگوی دگرشکلی میزان تاوایی جنبش شناختی در بخش های مختلف منطقه مورد مطالعه اندازه گیری شد. بدین منظور از چهار روش اندازه گیری میزان تاوایی جنبش شناختی شامل روش های پاشیر (1987)، والیس (1995)، rgn(jessup et al, 2007) و الگوی فابریکی محور-c کوارتز (law, 2004) استفاده گردید. میزان تاوایی بدست آمده از این روش ها با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین با استفاده از مقادیر بدست آمده از این روش ها، درصد مشارکت برش ساده و محض در طی دگرشکلی، دمای دگرشکلی و کوتاه شدگی عمود بر صفحه جریان و طویل شدگی به موازات آن نیز محاسبه گردید. داده های حاصل نشان دهنده غالب بودن مولفه برش ساده در طی دگرشکلی در گنبد گنایسی توتک می باشد. شواهد جنبش شناختی میکروسکپی و ماکروسکپی بیانگر الگوی دگرشکلی غیر هم محور ترافشارشی راستگرد ناشی از همگرایی مورب صفحات لیتوسفری آفروعربی و ایران مرکزی در منطقه مورد مطالعه می باشد.

ترکیب همگرایی مورب و شکل مرز صفحه به می تواند کنترل کننده طبیعت دگرشکلی و جهت برش خوردگی در امتداد پهنه ترافشارشی باشند. این تحقیق به بررسی تأثیر انحنای مرز دگرشکلی در امتداد پهنه ترافشارشی، بر روی کنیماتیک دگرشکلی پرداخته است. کنیماتیک دگرشکلی پهنه ترافشارشی زاگرس با تغییر جهت مرز متفاوت است. مطالعات دقیق ساختاری و ریز ساختاری در این منطقه نشان دهنده جهت برش خوردگی چپ گرد در قسمت جنوب شرقی پهنه ترافشارشی زاگرس (انتهای شرقی کمان فارس) و برش خوردگی راستگرد در قسمت مرکزی پهنه ترافشارشی زاگرس (انتهای غربی کمان فارس) است. شواهد نشانگر این است که هر دو برش خوردگی که تحت تاثیر یک دگرشکلی بزرگ مقیاس با برش خوردگی کلی به طور همزمان رخ داده اند از شکل کمانی کمان فارس (به صورت تو رفتگی) و پسخشکی بندرعباس(به صورت برآمدگی) تبعیت می کنند. پهنه ترافشارشی زاگرس به وسیله برخورد کوهزایی بین پلیت آفرو عربی و خرده قاره ایران شکل گرفته است.

گسل سروستان در تکوین سیماهای ریخت زمین ساختی مجاور خودنقش موثری دارد.با استفاده از پردازش تصاویر ماهواره ای بر اساس تکنیک ها و الگوریتم های موجود در نرم افزارهای دور سنجی، سیماهای زمین ریختی در طول گسل سروستان مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی همبستگی میان خصوصیات زمین ریختی زمین دیس ها از تحلیل های آماری تک متغیره و دو متغیره و تحلیل های فضایی زمین آماری استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که امتداد گسل سروستان از ns تا n40w متغیر می باشد. مطالعات زمین ریخت سنجی نشان می دهد که این گسل در طول مسیر باعث چرخش ساعتگرد تاقدیس های میان جنگل و دهو گردیده و دارای مکانیسم راستالغز راستگرد است. نتایج تحلیل روند داده ها بیانگر وجود یک شیب جهت یافته به سمت جنوب شرق و یک تغییر روند بارز در جهت n 30 w است که با موقعیت گسل سروستان مطابقت دارد. ترکیب تصاویر لندست و مدل سایه ارتفاعی نشان می دهد که روند شکستگی های موجود در منطقه با چهار روند عمده مطابقت دارد که راستا و سازوکار این شکستگیهابا گسل های موجود در یک پهنه برشی ریدل راستگرد قابل مقایسه است.

منطقه فریدونشهر با مختصات جغرافیایی 50°, 7, 15"e و 32°, 56, 15"n از توابع استان اصفهان بوده و از نظر زمین شناسی در مرز بین زاگرس مرتفع و کمربند فشار بالا – حرارت پایین سنندج سیرجان قرار گرفته است . در این مطالعه سعی بر آن شده تا با بررسی پهنه برشی موجود در منطقه ، این پهنه برشی از نظر دگرشکلی محدود ، تاوایی ، بودیناژها و چین خوردگی ها مورد بررسی قرار گیرد . همچنین با مطالعه گسل های موجود در منطقه و خطوارگی های موجود روی آنها ، سعی شده تا منطقه از نظر باز سازی تنش دیرینه بر اساس وارون سازی لغزش گسلی مورد مطالعه قرار گیرد. بر اساس این مطالعات میزان دگرشکلی محدود در پهنه برشی در حدود rc=2.5 – 4 ، میزان تاوایی برابر0.1± wm= 0.55 و جهت گیری محوراصلی بیشینه در محدوده مربوط به گسل های مورد مطالعه ne برآورد شده است

در رابطه با رشد عرضی نتایج حاصل حاکی از وجود سازوکار چین خوردگی جدایشی در فارس ساحلی و تغییر سازوکار از مهاجرت لولا به چرخش یالها در نتیجه عملکرد گنبدهای نمکی و تغییر کارایی افق های جدایش پذیر موجود در پوشش رسوبی است. در مبحث رشد جانبی نحوه قطعه بندی ، جهت رشد ، نحوه اتصال قطعات مختلف چین ها در جنوب شرق زاگرس بررسی شده است. شواهد حاصل نشان می دهد که دیاپیر های نمکی موجود در منطقه مهم ترین عامل کنترل کننده جهت رشد، قطعه بندی, نحوه اتصال چین ها به یکدیگر است.

گسل کازرون یکی از بااهمیت ترین گسل هایی است که بر حوضه ی تکتونیکی کمربند کوهزایی زاگرس تاثیر گذاشته است. این گسل نقش مهمی در اکتشاف ذخایر هیدروکربنی و همچنین در فعالیت های لرزه ای این ناحیه دارد. در این پایان نامه ساختار سامانه گسلی کازرون به وسیله خش لغز ها مورد بررسی قرار می گیرد، مکان خطواره های گسلی به وسیله عکس های هوایی، ماهواره ای و عکس های srtm وبررسی های میدانی تعیین گردیده است. با توجه به جهت گیری خش لغز ها که بر روی صفحات گسلی ایجاد می گردند، جهت تنش و واتنش دیرینه تعیین شده است. منطقه مورد مطالعه در میانه منطقه زاگرس چین خورده قراردارد، در این منطقه سازند سروک دارای توپوگرافی خشن و سازند پابده و گورپی دره های باریک و عمیق را تشکیل می دهند. در طول زمان در این منطقه واحد های سنگ شناسی رفتار شکنا از خود نشان می دهند و در نتیجه گسل های مختلفی شکل گرفته اند. یکی از این گسل ها یک گسل تراست وابسته به سامانه گسل کوهستانی زاگرس و گسل دیگر یک گسل امتداد لغز وابسته به سامانه گسل کازرون می باشد. مکانیسم های تعیین شده برای این گسل ها به صورت راستگرد می باشد که با سیستم گسلی کازرون تطابق دارد.

منطقه مورد مطالعه (باغ برج) که بخشی از مجموعه افیولیتی اسفندقه به شمار می رود، در جنوب غرب شهرستان جیرفت و شمال شرق دولت آباد در استان کرمان قرار گرفته است. این مجموعه افیولیتی بزرگترین ذخیره کرومیت ایران را در برداشته و بخشی از زون سنندج سیرجان می باشد. از جمله ذخایر اقتصادی مهمی که در برخی از مجموعه های افیولیتی جهان حضور داشته و در ایران بطور سیستماتیک مطالعه نشده اند، می توان به گارنت های سبز با ارزش گوهر سنگی اشاره کرد.کانی های گروه گارنت که شامل دو دسته یوگراندیت ( یوواروویت ، گرسولار ، آندرادیت ) و پیرالسپیت ( پیروپ ، آلماندین و اسپسارتین )می باشند. پس از انجام پیمایش در منطقه و نمونه برداری، داده های بدست آمده از آنالیز ژئوشیمیایی به روشهایxrf و icp-ms نشان داد که سنگهای میزبان مورد بررسی در منطقه که عمدتا گابرو، دیوریت و سرپانتینیت بوده اند، از نظر جایگاه زمین ساختی درزون فروررانش تشکیل شده اند و از ماگمای مادر بازالتی با ترکیب کالک آلکالن و تیپ بونینیتی به وجود آمده اند. گارنت آندرادیت با فرمول کلی ca3fe2si3o12 یکی از کانی های تشکیل دهنده سنگ های دگرگونی است که دراسکارن ها و سرپانتینیت ها یافت می شود. حضور کانی های گروه اپیدوت در مقاطع نازک نشان دهنده تحرک کلسیم طی متاسوماتیسم می باشد. سنگهای کربناته منطقه را می توان منبع کلسیم، سنگهای مافیک و اولترامافیک منبع آهن و منیزیوم و ذخایر کرومیت موجود در منطقه منبع کروم موجود در ساختار این گارنتها در نظر گرفت. طیفهای مختلف رنگ سبز در این گارنتها ناشی از حضور مقادیر متفاوت ناخالصی کروم در آنهاست. این مقادیر متفاوت کروم، در گارنتهای مزبور ایجاد سری های محلول جامد از آندرادیت نسبتا خالص تا آندرادیت ـ یووارویت یا آندرادیت ـ گروسولار نموده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

محققان زمین شناسی بنا به نوع و مقیاس تکتونیکی موجود در هر منطقه، روشهای متفاوتی را برای تحلیل ساختارهای آن منطقه انتخاب می کنند در این تحقیق نیز به دلیل فراوانی ساختار کینک باند، در منطقه مورد مطالعه(منطقه سیاه دره جنوب شرق بیرجند) از روش پلات مثلثی که برای اولین بار در ناحیه ایران بکار گرفته می شود، استفاده گردیده است . طبق روش با انتقال سه زاویه اندازه گیری شده از کینک باندها بر روی دیاگرامهای مثلثی، می توان به مقدار زاویه a که معرف زاویه بین g و جهت فولیاسیون اولیه می باشد، دست یافت .

افیولیت نیریز بخشی از گوشته فوقانی و پوسته اقیانوسی تتیس در نظر گرفته می شود که به موازات زون تراستی زاگرس امتداد یافته است . در این مطالعه با استفاده از u - stoge جهت یافتگی ترجیحی شبکه بلوری الیوین و ارتوپیروکسن در هارزبورژیت و آمفیبول در گابرومیلونیتهای زونهای برشی مورد بررسی قرار گرفته است . جهتیافتگی محورهای نوری الیوین و ارتوپیروکسن، تکامل تدریجی فابریکهای شبکه بلور را با افزایش استرین در رژیم برش ساده بخوبی نشان می دهد. سیستمهای لغزش الیوین در این تحقیق [001](010) یا [100](0k1) و ارتوپیروکسن [001](100) تعیین گردیده که نشان دهنده دمای پایین (700-1000 درجه سانتی گراد) در سطوح پوسته زیرین یا گوشته فوقانی می باشد. نمونه های الیوین و ارتوپیروکسن، حرکتی راستگرد دارند که نشان دهنده تولید افیولیت از یال شمال شرقی ریج است . این مورد بوسیله مسیرهای فولیاسیون ها رزیورژیتی نیز تائید شده است . این مسیرها، چین خوردگیهای شدید و تراست شدگیهای رو به جنوب غرب را مانند دیگر ساختارهای موجود در زاگرس نشان می دهد و تائیدی بر تاثیر فاز کوهزائی پاسادنین و در بخشهائی، مبین حرکت مولفه راستالغز و راستگرد گسل اصلی زاگرس بر تغییر شکل افیولیت فولیاسیون هارزیورژیتی و جهت یافتگی دایکهای 164 درجه بدست آمده است . زون برشی مطالعه شده در گابروهای بدون لایه بندی، موفقیت 260 درجه و حرکتی چپگرد دارد. بلورهای آمفیبول در این زون برشی با قرار گرفتن در یک رژیم برش ساده دچار تغییر شکل پلاستیکی شده و لغزش درون بلوری را نشان می دهد. سیستم لغزش آمفیبول [001](100) تعیین گردیده که نشان دهنده تغییر شکل دمای بالا می باشد. فابریکهای آمفیبول تغییر شکل نورد پذیر و گاهی فوق نورد پذیر را نشان می دهند.

مطالعات صحرایی و بررسیهای ساختاری حضور حداقل پنج فاز دگرریختی را در زیر واحد سنگ زمینساختی ملانژ در نی ریز تایید می کند، که به ترتیب با d1، d2، ... و d5 مشخص شده است . فاز دگرریختی d1 با کوتاه شدگی عمود بر گسل اصلی زاگرس و d2 با کشیدگی تقریبا موازی با آن مشخص است . حضور این دو تیپ دگرریختی با جهت عمود بر هم، همگرایی مایل در امتداد گسل اصلی زاگرس را تایید میکند. این همگرایی مایل باعث جابجای راستالغز زاگرس می شود. از آنجا که راستاهای موازی با هم دارای ارزش یکسانند کل خطواره های موازی با گسل اصلی زاگرس دارای مولفه راستالغز راستگرد هستند. چنین وضعیتی، حاکمیت شرایط دگرریختی غیر هم محور را در ناحیه تایید میکند. فازهای دگرریختی d3 و d4 در همین شرایط و در پهنه های برشی حاصل می شوند اما فاز دگرریختی d5 در شرایط کاملا شکنا حاصل شده است . گسلهای معکوس با مولفه راستالغز راستگرد در این فاز دگرریختی ایجاد شده اند. به نظر می رسد که دگرریختی d5 دگرریختی جاری درمنطقه باشد. اکثر عناصر ساختاری یافته شده در صحرا، در شرایط دگرریختی نوردپذیر و در سطوح پایین تر زمین تشکیل می شوند و رسیدن آنها به سطح زمین مستلزم چرخش بسیار زیاد شاخصهای ساختاری است . لذا این شاخصها براس شناسایی محورهای فشارش و کشش ، ارزش ساختاری خود را از دست می دهند. برای رفع این مشکل از سنجنده دقیق دوقلوشدگی در کریستال کلسیت برای شناسایی محورهای فشارش و کشش استفاده شده است . پردازش داده های خام، شامل محورهای دستگاه u-stage با استفاده از برنامه calcstress فشارش و کوتاه شدگی با روند شمال شمالغرب را در اکثر نقاط تایید می کند. احتمالا این کوتاه شدگی از طریق گسلهای امتداد لغز راستگرد با مولفه شیب لغز فشارشی و با روند nw-se اعمال شده است . بنظر می رسد دلیل اصلی برای این جهت کوتاه شدکی انقباض کل سیستم فرورانش زاگرس - مکران از طریق گسل ترانسفورم فسیل میناب باشد.