نام پژوهشگر: شهناز ابارشی

ساخت نانوبلورک های la0.7ca(0.3-x)srxmno3 به روش مکانوشیمیایی و بررسی ریزساختار و خواص مغناطوترابری آن ها
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد 1388
  شهناز ابارشی   محمود رضایی رکن آبادی

در این پژوهش خواص ساختاری، الکتریکی و مغناطیسی گروهی از منگنایت ها با فرمول شیمیایی la0.7ca(0.3-x)srxmno3 بررسی شد. همه نمونه های مورد بررسی با آلیاژسازی مکانیکی، در دستگاه آسیای گلوله ای پر انرژی spex8000 تهیه شدند. اکسیدهای la2o3، mn2o3، cao و sro به عنوان مواد اولیه با نسبت گلوله به پودر 10:1، در ظرف آسیا به همراه گلوله های فولادی به قطر mm 11، آسیا شدند. مطالعات ساختاری نشان داد که ساختار بلوری این ترکیب ها در دمای اتاق، بعد از آسیاکاری در زمان های مختلف، فاز ارتورمبیک با گروه فضایی pbnm است. با افزایش جانشانی sr به جای ca حجم یاخته یکه افزایش می یابد. اندازه گیری مقاومت ویژه الکتریکی نمونه ها در بازه دمایی 77 تا k 300 نشان داد که با کاهش دما مقاومت الکتریکی ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد. برای نمونه های با اندازه دانه یکسان، با افزایش جانشانی sr به جای ca، دمای گذار فلز - عایق به سمت دماهای بالاتر می رود. نمودارهای مقاومت ویژه و مغناطومقاومت نشان می دهد که با اعمال میدان مغناطیسی خارجی (تا t 1/5)، مقاومت کاهش می یابد. بنابراین تمام ترکیب های ساخته شده دارای ضریب مغناطومقاومت منفی می باشند و مغناطومقاومت ابرغول آسا (cmr) در تمام نمونه ها مشاهده شد، که بیشینه مقدار آن مربوط به ترکیب la0.7ca0.3mno3 با مقدار 38% است. رفتار مقاومت و مغناطومقاومت نمونه ها با تغییرات دما و محتوای srبا این سازوکارها تفسیر می شود: تغییر اندازه دانه ها با زمان آسیاکاری، پراکندگی اسپینی از مرزدانه ها، تغییر طول و زاویه پیوندهای mn-o-mn.