چکیده یکی از ابزارهای عقلایی و اسلوبهای بیانی برای تفهیم و مفاهمه, کنایه است و در میان گونه های کنایه نیز شیوه کنایه تعریضی مبتنی بر ضرب المثل «ایاک اعنی و اسمعی یا جاره » از روشهای متداول در محاورات عرفی است. خاستگاه ضرب المثل و نحوه دلالت, نوع کنایه به کاررفته در آن را درفصل اول آورده ایم. برای اثبات حجیت این قاعده می توان دلایل و مستندات متعددی را ارائه نمود. آیات مختلفی وجود دارد که خطاب آن به پیغمبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) است, اما حکم آیه اختصاص به ایشان نداشته, سایر مسلمانان را هم شامل می شود. در آیاتی دیگر هرچند خطاب به پیامبر است, اما حکم آیه به امت او اختصاص دارد و چنین حکمی در مورد آن حضرت از قبیل سالبه به انتفاء موضوع است. احادیث متعددی نیز از طرق مختلف نقل شده است که بعضی از آنها به صورت کلی و اجمالی بر این قاعده دلالت می کند و بعضی دیگر نیز به این قاعده تصریح نموده, آیاتی از قرآن را بر آن تطبیق می کند. به جز قرآن و سنت, سیره عقلایی نیز از مستندات این قاعده به حساب می آید. چرا که این قاعده یکی از شیوه های ساری و جاری در عرف اهل محاوره بوده, در بین همه گروه ها و طبقات عقلا جریان دارد و سیره اهل شرع نیز بر همین قاعده جاری است. این سیره متصل به زمان معصوم (علیه السلام) بوده, نه تنها شارع مقدس آن را منع نکرده بلکه خود شارع نیز در کلماتش آن را به کار برده است. این قاعده اختصاص به تفسیر ندارد بلکه مانند قواعد عقلائی دیگر, درعلوم مختلف عقلی و نقلی از جمله عرفان, تاریخ, فقه, اصول, حدیث و کلام کاربرد دارد که در فصل سوم این تحقیق, از هرکدام نمونه هایی ذکر می شود. اصل بر این است که ظاهر کلام گوینده با اراده او مطابقت داشته باشد و کسی که مورد خطاب واقع می شود مراد اصلی و واقعی او باشد. به عبارت دیگر اصل بر عدم استفاده از این قاعده است و حمل کلام الهی بر این قاعده نیازمند دلیل است مثل اینکه اخذ به ظاهرآیه مخالف دلیل عقلی قطعی و یا مخالف آیات و روایات دیگر باشد که در این تحقیق از آن به عنوان شروط جریان قاعده نام برده ایم. به یقین می توان گفت که قاعده«إِیَّاکِ أَعْنِی وَ اسْمَعِی یَا جَارَهُ» به صورت ارتکازی در تفسیر رعایت شده است و بسیاری از مفسران شیعه و سنی از آن استفاده کرده اند. عده قابل توجهی نیز به نام این قاعده تصریح کرده اند که در فصل چهارم به برخی از آنها اشاره شده است. «إِیَّاکِ أَعْنِی وَ اسْمَعِی یَا جَارَهُ» کلید واژه ها: کنایه, تعریض, ضرب المثل, دلالت سیاق, دلالت تنبیه, اشاره و اقتضا, عرف تخاطب, منزل عرفانی, قاعده تفسیری.

این پژوهش به منظور بررسی سیر بیماری زایی و مورفوپاتولوژی ضایعات ایمریا آرلوینگی، ارزیابی ارگان ها و بافت های درگیر شده و نحوه پراکندگی ضایعات در بافت ها، الگوی دفع ااسیست، بررسی فراساختاری مراحل تکاملی انگل، تغییرات هماتولوژی و بیوشیمیایی ایجاد شده در خلال آلودگی تجربی از زمان آلوده سازی تا 42 روز پس از آن و شناسایی جایگاه فیلوژنی انگل در مقایسه با دیگر اعضای جنس ایمریا انجام شد. تعداد 18 رأس بزغاله تازه متولد شده، از مادران خود جدا شدند و پس از انجام معاینات بالینی و آزمایش های پاراکلینیکی و تایید سلامت حیوانات، بزغاله ها به سه گروه مساوی تقسیم و بصورت جداگانه در 3 اتاق ضدعفونی شده و در قفس های مجزا نگهداری و در طول مدت مطالعه از شیر گاو پاستوریزه تغذیه شدند. آلوده سازی تجربی با تلقیح 103×1 و 105× 1 ااسیست به ازا هر حیوان و بصورت خوراکی به ترتیب در گروه های a و b، انجام شد. حیوانات گروه c، بدون آلوده سازی به عنوان شاهد نگهداری شدند. نمونه های مدفوع از روز هفتم پس از آلودگی به صورت روزانه برای مشخص کردن شروع دفع ااسیست و تعیین تعداد ااسیست در هر گرم مدفوع (opg) مورد آزمایش قرار گرفتند. در فواصل زمانی 7، 14، 21، 28، 35 و 42 روز پس از آلوده سازی، یک رأس بزغاله از هر گروه کشتار شد و پس از کالبدگشایی سیستماتیک و بررسی ضایعات ماکروسکوپی، قسمت های مختلف شیردان، پیلور، روده کوچک، روده بزرگ، عقده های لنفاوی مزانتریک، کبد و طحال مورد ارزیابی هیستوپاتولوژیک و فراساختاری قرار گرفتند. نمونه های خون و سرم به صورت هفتگی تهیه گردید و اندازه گیری پارامترهای alp، ast، alt، ggt، hp، saa، tnf-?، inf-?، پروتئین تام، آلبومین، سدیم، کلر، پتاسیم به همراه cbc انجام شد. آنالیز مولکولی توالی its1 و 18s جهت شناسایی جایگاه فیلوژنی انگل به کار برده شد. در مطالعه حاضر، علائم بالینی و شدت آلودگی با توجه به دوز ااسیست تلقیح شده و زمان های پس از آلوده سازی متغیر بود. در بزغاله های آلوده شده، هیپرپلازی انتروسیت ها و ضخیم شدگی دیواره روده باعث ایجاد سوء جذب، لاغری، اسهال و دهیدراتاسیون گردید. علائم بالینی ابتدا در بزغاله های گروه b مشاهده شد و شدت علائم بالینی در این گروه ، نسبت به گروه a بیشتر بود. دوره پیش آشکاری ایمریا آرلوینگی بین 16 تا 18 روز بود. در بررسی های هیستوپاتولوژی، انتریت پرولیفراتیو ناشی از هیپرپلازی قابل ملاحظه سلول های اپی تلیال، حضور مراحل تکاملی انگل در پرزها و کریپت های روده و نفوذ خفیف تا شدید سلول های التهابی، به ویژه ائوزینوفیل ها و لنفوسیت ها، تشخیص داده شد. ضایعات اولیه ناشی از فاز شایزگونی، شامل حضور مراحل تکاملی انگل مثل ترفوزوئیت، شایزنت های اولیه و نابالغ تا بالغ و نفوذ خفیف تا شدید سلول های التهابی بود و هیپرپلازی قابل ملاحظه ای در کریپت ها و سلول های اپی تلیال درگیر شده، مشاهده نشد. در ضایعات بعدی ناشی از فاز گامتوگونی، هیپرپلازی قابل ملاحظه سلول های اپی تلیال به علت حضور مراحل تکاملی نسل دوم انگل و نهایتا برآمدگی پاپیلر اپیتلیوم به طرف مجرای روده مشاهده گردید. در روز 35 و 42 پس از آلوده سازی، در عقده های لنفاوی مزانتریک، هیپرپلازی لنفاوی در قسمت قشری ناشی از حضور شایزنت های بزرگ در عروق لنفاوی قشری و زیرکپسولی همرا با واکنش گرانولوماتوز اطراف شایزنت مشاهده شد. در مطالعات فراساختاری، روند میکروگامتوژنز، ماکروگامتوژنز و تشکیل ااسیست ایمریا آرلوینگی، تقریبا مشابه با سایر انگل های جنس ایمریا بود. در ارزیا بی های کلینیکال پاتولوژی، افزایش میزان هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبول های سفید و کاهش میزان سدیم، کلر، پتاسیم و alp مشاهده شد. الگوی تغییرات با دوز ااسیست تلقیح شده و و روزهای پس از آلوده سازی ارتباط داشت، بطوریکه با افزایش دوز، میزان افزایش یا کاهش این پارامترها بیشتر بود. از طرف دیگر، مقادیر alt، ast، ggt، آلبومین و پروتئین تام سرم، الگوی تغییرات معنی داری را در مقایسه با مقادیر قبل از آلوده سازی نشان ندادند، هرچند بین دو گروه، تفاوت های معنی داری در طول مدت آزمایش مشاهده شد. میزان سطوح سرمی و مدت زمان پاسخ هاپتوگلوبین و سرم آمیلوئید a با دوز ااسیست تلقیح شده و شدت علائم بالینی و اسهال در هر حیوان ارتباط مستقیم داشت. سطوح سرمی hp و saa در گروه b در مقایسه با گروه a، بطور معنی داری بیشتر بود. این نتایج با یافته های هیستوپاتولوژی، که بیشترین ضایعات را در گروه b نشان دادند، مطابقت داشت. مطالعات فیلوژنتیکی نشان داد که توالی its1 در ایمریا آرلوینگی بیشترین تطابق را با توالی its1 در ایمریا زورنئی در گاو و توالی 18s بیشترین تطابق را با توالی 18s در ایمریا آهساتا در گوسفند دارد. براساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر، توسعه ضایعات ناشی از انگل ایمریا آرلوینگی در بزغاله های تازه متولد شده عاری از کوکسیدیا، به دنبال آلوده سازی با ااسیست های اسپوردار، بیماری زایی شدید این گونه را در بزغاله ها تایید کرد. بیشترین ضایعات در ژژنوم مشاهده شد، که وسعت و شدت ضایعات به میزان ااسیست تلقیح شده، متفاوت بود. اندازه گیری پروتئین های فاز حاد همراه با علائم بالینی و تعیین تعداد ااسیست در مدفوع، می تواند اطلاعات مفیدی را درباره مرحله بالینی یا تحت بالینی بیماری کوکسیدیوز فراهم آورد.

بیماری کوکسیدیوز در بز، یکی از عفونت های مهم و متداول تک یاخته ای با گسترش جهانی میباشد که در نتیجه آلودگی با انگل های جنس ایمریا ایجاد می شود. این بیماری از دیرباز به عنوان یکی از مشکلات مهم سیستم های صنعتی و سنتی پرورش مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. تحقیق حاضر به منظور مطالعه و ارزیابی پاسخ سیستم های آنتی اکسیدان آنزیمی و غیرآنزیمی در آلودگی تجربی به کوکسیدیوز در بز طراحی شد. به این منظور، تعداد 20 بزغاله تازه متولد شده از یک گله غیرآلوده انتخاب شدند. 10 رأس از بزغاله ها با اُاُسیست های عفونی گونه های بیماریزا (شامل ایمریا کاپرینا، ایمریا نیناکول یاکیمووه و ایمریا آرلوینگی) آلوده شدند و 10 رأس دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. از تمامی بزغاله های هر دو گروه به ترتیب در روزهای صفر (پیش از آلودگی)، 3، 7، 14، 21، 28 و 35 پس از ایجاد آلودگی خونگیری به عمل آمد و پارامترهای مربوط به سیستم های آنتی اکسیدان آنزیمی و غیرآنزیمی در خون میزبانها اندازه گیری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که کوکسیدیوز در بز می تواند موجب ایجاد نقص در سیستم های آنتی اکسیدان بدن میزبان شود به گونه ای که کاهش معنی دار آنزیم های آنتی اکسیدان (شامل سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوکز-6- فسفات دهیدروژناز، گلوتاتیون ردوکتاز و کاتالاز) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی خون، افزایش چشمگیر در میزان پراکسیداسیون چربی، هموسیستئین تام پلاسما و سطح سرولوپلاسمین سرم و همچنین کاهش قابل توجه در غلظت سرمی عناصر کمیاب دارای خاصیت آنتی اکسیدان (شامل مس، روی، آهن، منگنز و سلنیوم) در بزغاله های بیمار می تواند نشان دهنده ایجاد آسیب اکسیداتیو در آنها باشد. تغییرات ذکر شده از روز هفتم پس از آلودگی ایجاد و در روزهای 14 تا 21 پس از آلودگی با شدت بیشتری مشاهده شد. این نتایج نشان می دهند که بیماری کوکسیدیوز در بز می تواند موجب تولید مقادیر زیاد رادیکال های آزاد و در نتیجه استرس اکسیداتیو در بدن میزبان شود. همچنین به نظر می رسد که آسیب های اکسیداتیو ایجاد شده می توانند در روند بیماریزایی انگل های جنس ایمریا نقش قابل توجهی را ایفا نمایند.

تحقیق حاظر در یک جامعه ی آماری 320نفری که با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد137 نفر انتخاب شدند با ابزار پرسشنامه سه پرسشنامه ی مدیریت دانش لاوانس40سوالی وپرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون ونوآوری مارتین پاچمن کمک گرفته شده که با وجود رابطه ی دو به دو بین تمامی متغیر ها که همسویی داشتند اما جهت برسی نقش واسطه ای ابتکار ونوآوری سازمانی در رابطه بین مدیریت دانش وعملکرد شغلی که با روش تحلیل رگرسیون به شیوه سلسله مراتبی وبااستفاده از روش بارون و کنی استفاده گردید ابتکار ونوآوری شغلی نتوانست نقش واسطه ای معنی داری در رابطه بین مدیریت دانش وعملکرد شغلی ایفا کند.