هدف این پژوهش، بررسی رابطه ی بین متغیرهای مالی بنیادی ترازنامه، صورت حساب سود و زیان، صورت گردش وجوه نقد و نسبت های مالی بنیادی با ارزش افزوده اقتصادی شرکت های پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران در سال های 1385، 1386 و 1387 است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شده است. یافته های حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که از میان هفت متغیر مالی ترازنامه، پنج متغیر وجوه نقد، حساب های دریافتنی، دارایی های ثابت مشهود، جمع بدهی ها و جمع حقوق صاحبان سهام، ارزش افزوده اقتصادی شرکت ها را توضیح می دهند اما، دو متغیر موجودی کالا و سرمایه گذاری بلندمدت با ارزش افزوده اقتصادی رابطه ی آماری معنی داری ندارند. هم چنین، از میان شش متغیر مالی صورت سود و زیان، سه متغیر بهای تمام شده، سود (زیان) عملیاتی و خالص درآمدها و هزینه های غیرعملیاتی با ارزش افزوده اقتصادی شرکت ها رابطه ی آماری معنی داری دارند و سه متغیر خالص فروش، هزینه های فروش، عمومی و اداری و سود (زیان) خالص با ارزش افزوده اقتصادی رابطه ی آماری معنی داری ندارند. هر سه متغیر مالی صورت گردش وجوه نقد، شامل جریان نقدی فعالیت های عملیاتی، جریان نقدی فعالیت های سرمایه گذاری و جریان نقدی فعالیت های تأمین مالی، ارزش افزوده اقتصادی شرکت ها را توضیح داده و از میان شش نسبت مالی شامل نسبت جاری، نسبت گردش موجودی ها، نسبت بدهی، حاشیه ی سود ناخالص، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام و قیمت به سود هر سهم، تنها دو متغیر نرخ بازده حقوق صاحبان سهام و قیمت به سود هر سهم با ارزش افزوده اقتصادی شرکت ها، رابطه ی آماری معنی دار دارند.