سیستم کاتالیستی پورفیرین - mniii تحت شرایط ملایم در حضور سدیم بی کربنات و آب اکسیژنه به عنوان اکسیدکننده برای اکسایش اولفین ها به کار برده شد. سیستم mn(tpp)oac/imidazole/nahco3 به خوبی اکسایش اولفین ها را در حضور آب اکسیژنه کاتالیست می کند. اولفین های حلقوی با بازده و گزینش پذیری بالا به محصول تبدیل شدند. بازده و گزینش پذیری به دست آمده خیلی بهتر از زمانی است که سدیم بی کربنات نباشد. در حضور مقدار زیادی از سوبسترا با استفاده از سیستم mn(tpp)oac/imidazole/nahco3/h2o2 بعد از 2 ساعت عدد ترناور 4286 به دست آمد. انجام فرآیند اکسیداسیون با چنین سیستم کاتالیستی هم آسان و ارزان است و هم آب اکسیژنه که به-عنوان اکسیدکننده در این جا به کار برده شد نسبت به اکسنده های دیگر و پراکسی اسیدها غیر سمی می باشد. همچنین این سیستم می تواند اکسیداسیون اولفین ها را در شرایط ملایم و ph خنثی انجام دهد. فاکتورهای مختلف مثل حلال، دمای واکنش، نسبت استوکیومتری imidazole/nahco3/h2o2، اکسیداسیون موثر اولفین ها، روش تاکوچی برای به دست آوردن شرایط بهینه به کار برده شد تا از این طریق درصد شرکت (p%) هر یک از فاکتورها تعیین شود. بدین ترتیب متوجه شدیم که حلال بیشترین تاثیر را در فرآیند اکسیداسیون دارد (30/051%) و بعد از آن ایمیدازول در مرتبه دوم قرار دارد (22/286%). برای پایدار کردن کاتالیست mn(tpp)oac در محیط اکسیداسیون از sio2 عامل دارشده و zno استفاده شد. پایداری mn(tpp)oac در حضور هر دو بستر افزایش پیدا کرد ولی mn(tpp)oac/zno پایداری بیشتری را نشان داد. ترتیب فعالیت کاتالیستی در اکسیداسیون سیکلواکتن در حضور nahco3/h2o2/ch3cn بدین ترتیب-می باشد: mn(tpp)oac/imidazole>mn(tpp)oac/zno>mn(tpp)oac/sio2>mn(tpp)oac.