مقدمه : عوامل بسیاری در بروز اختلالات اضطرابی موثرند،یکی از این عوامل شیوه های فرزند پروری می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری مادران و میزان اضطراب اجتماعی کودکان دختر و پسر پایه های چهارم و پنجم ابتدایی در شهر کرج انجام گرفت . مواد و روش ها:روش پژوهش ، توصیفی و نمونه مورد بررسی شامل 400 دانش آموز ، 200 نفر دختر و 200 نفر پسر و همچنین مادران آنها بودند. جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه شیوه های فرزند پروری دیانا بامریند و مقیاس اضطراب اجتماعی لایبوتز برای کودکان و نوجوانان ( lsas – ca ) استفاده شد.جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی فرضیات و سوالات از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل ( آزمونهای t استودنت برای گروههای مستقل ، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ) استفاده گردید . یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که شیوه های فرزند پروری مقتدرانه و سهل گیر با کاهش اضطراب اجتماعی در کودکان همراه است. شیوه ی فرزند پروری استبدادی با افزایش اضطراب اجتماعی کودکان همراه است. مادران برای کودکان پسر شیوه ی سهل گیر و برای کودکان دختر شیوه ی استبدادی اعمال می کنند که این خود نشان می دهد که دختران نسبت به پسران اضطراب اجتماعی بیشتری دارند. نتیجه گیری : با در نظر گرفتن نتایج این مطالعه و مطالعات قبلی، بین اضطراب اجتماعی کودکان با شیوه های فرزند پروری والدین همبستگی معناداری مشاهده می شود. واژه های کلیدی : شیوه های فرزند پروری ، مقتدرانه ، مستبدانه ، سهل گیرانه ، اضطراب اجتماعی ، کودکان