تا کنون تکنولوژی پروب های عصبی تاثیرات مثبت قابل توجهی در شناخت ما از مغز انسان و چگونگی کارکرد آن داشته است. این پروب ها ساختار هایی هستند که میان بافت عصبی مغز و دستگاه های فیزیکی و الکترونیکی ارتباط ایجاد می کنند. پروب ها وارد قسمت های مختلف مغز می شوند و بخش های مختلف آن را تحریک و یا سیگنال هایی از آن بخش ها را آشکار می کنند. بنابراین چنین ساختار هایی باید طوری طراحی و ساخته شوند که کمترین اثرات منفی را هنگام ورود به بافت مغز داشته باشند. مشخصات مکانیکی پروب های عصبی از مواردی است که باید به آن توجه شود تا پروب ها هنگام ورود به بافت عصبی و هنگام وارد شدن به مغز تحت نیرو های فشاری و کششی صدمه نبینند. از دیگر مسائلی که باید در نظر گرفت، دریافت سیگنال هایی تا حد امکان با نویز کم و توان بالا می باشد تا بتوان پس از دریافت سیگنال، از آن در سیستم های الکترونیکی استفاده کرد. برای این منظور باید بتوان میکروالکترود را تا حد امکان به سلول عصبی مقصد نزدیک کرد تا سیگنال های دریافتی از آن کیفیت مورد نظر را داشته باشند. هدف از انجام این پروژه طراحی و بررسی ساختاری مناسب است تابتوان کیفیت دریافت سیگنال را بهبود داد و امکان ساخت پروب هایی را فراهم کرد که بتوانند با حداقل اثرات جانبی وارد بافت های عصبی شده و به سلول های عصبی نزدیک شوند تا سیگنال های مناسب را از مغز دریافت کنند. ساختار میکروالکترومکانیکی ارائه شده در این تحقیق، با توجه به بررسی های انجام شده، امکان تولید نیروی مورد نظر برای حرکت میکروالکترود عصبی را خواهد داشت، و به دلیل استفاده استفاده از سیستم نگه دارنده ی پیشنهاد شده، توان مصرفی این سیستم در مقایسه با سیستم های حرکتی در پروب های عصبی قبلی به طور قابل توجهی کاهش یافته است.