ترجمه به عنوان یک فعالیت اجتماعی هرگز نمی تواندخارج از زمینه اجتماعی اش در نظر گرفته شود. ایدئولوژی و هنجارهای رایج در یک جامعه در ترجمه های آن جامعه منعکس خواهند شد. زمانی که یک ایدئولوژی جدید در جامعه حاکم می شود، ارزش ها و هنجارهای جدیدی به وجود می آورد تا قدرت خود را در جامعه حفظ نماید. هدف این پژوهش این است که مشخص کند چنین تغییرانی در ایدئولوژی یک جامعه تا چه حد بر نحوه ی ترجمه متون در آن جامعه تأثیر خواهد گذاشت. پژوهش حاضر در چارچوب مکتب دستکاری قرار می گیرد. بر اساس دیدگاه این مکتب " از منظرادبیات مقصد تمام ترجمه ها به دلایل خاصی حدی از دستکاری را در متن مبدأ انجام می دهند." (هرمانز، 1985؛ ص 11).پرسش های این پژوهش شامل دو مورد است: کدام موضوعات در ترجمه رمان قبل و بعد از انقلاب بیشتر مورد دستکاری قرار گرفته اند؟ کدام یک از انواع دستکاری ایدئولوژیک در ترجمه رمان قبل و بعد از انقلاب بسامد بیشتری دارد؟ این پژوهش در چارچوب روش توصیفی- مقایسه ای قرار می گیرد.بر این اساس،رمان های انتخابی و دو ترجمه از هر یک از آنها خط به خط با هم مقایسه شده تا موارد دستکاری ایدئولوژیک در هر یک از آنها استخراج و با هم مقایسه شود . نتایج این مقایسه نشان داد که در ترجمه های قبل و بعد از انقلاب اسلامی، تفاوت های قابل توجهی در بسامد هر یک از انواع دستکاری ایدئولوژیک و موضوعات دستکاری شده وجود دارد. از این یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که شیوه های دستکاری ایدئولوژیک در ترجمه پس از تغییر ایدئولوژی حاکم بر یک جامعه، به میزان قابل توجهی تغییر خواهد کرد.

چکیده مقام و منصب وزارت در ایران پیشینه طولانی دارد، عرب ها که قوم بدوی و بدون پیشینه دیوان سالاری و مقام وزارت بودند، به تقلید از ایران عصر ساسانی برای اداره ی بهتر حکومت خود از مقام وزیر و نهاد وزارت استفاده کردند و ایرانیان در جایگاه وزارت در استقرارحکومت عباسیان نقش ویژه ای داشتند. وزیر جانشین خلیفه بود و در هر کاری قائم مقام وی محسوب می شد. کلیه کارهای لشکری و کشوری را اداره می کرد و اغلب وزرایی که در آن عصر سرکار بودند، موالی و ایرانی بودند.از ایرانیان وزیران برجسته ای بر سرکار آمدندکه با اقداماتشان خدمات شایانی برای دولت عباسیان انجام دادند، برمکیان، خاندان بنی سهل ازجمله این وزرا بودند. باگذشت زمان این نهاد دستخوش تغییراتی شد و با آغاز دوره دوم خلافت عباسی و پس از قتل متوکل خلیفه عباسی شکوه و قدرت تشکیلات اداری از بین رفت، به گونه ای که افراد لایق و کاردان از پذیرش وزارت سرباز زدند و عرصه برای افراد سودجو و نالایق فراهم شد . این پژوهش به مقایسه نهاد وزارت در دوره اول خلافت عباسی (232-132) با دوره دوم خلافت عباسی (332-232) می پردازد . نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که نهاد وزارت در دوره اول خلافت عباسی با توجه به قدرت بیشتر خلفا از ثبات و بیشتری نسبت به دوره دوم خلافت عباسی برخوردارداشته است .به گونه ای که در اواخر دوره دوم خلافت عباسی شاهد ظهور منصب امیرالامرایی به جای نهاد وزارت هستیم. واژه های کلیدی: خلافت عباسی، وزارت، برمکیان، بنی سهل ،امیرالامرایی