این تحقیق با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف بنزیل آدنین و کلرور کلسیم بر روی کیفیت پس از برداشت گل بریده لیسیانتوس رقم ماریاچی (mariachii) انجام شد. آزمایش با دو فاکتور بنزیل آدنین در چهار سطح (صفر، 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر) و کلرور کلسیم در چهار سطح (صفر، 300، 600 و 900 میلیگرم در لیتر) در سه تکرار (48 تیمار) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. به همه تیمارها ساکارز 5/2 درصد و 200 میلیگرم در لیتر 8-هیدورکسی کینولین سولفات (8-hqs) اضافه شد. صفات مورد بررسی در این تحقیق طول عمر، درصد بازشدن غنچه، جذب آب، خمیدگی گردن، میزان کلروفیل، نشت الکترولیت، قطر گل و محتوای نسبی آب، هستند که با نرم افزار mstat-c مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف بنزیل آدنین بر صفات طول عمر، درصد بازشدن غنچه، جذب آب، خمیدگی گردن، میزان کلروفیل، نشت الکترولیت، و قطر گل در سطح 1% اثر معنی داری داشته و بر صفت محتوای نسبی آب تأثیر معنی دار نداشته است. سطوح مختلف کلرور کلسیم نیز بر صفات طول عمر، درصد بازشدن غنچه، جذب آب، خمیدگی گردن، نشت الکترولیت، محتوای نسبی آب برگ و قطر گل، در سطح 1% و بر صفت محتوای نسبی آب گلبرگ در سطح 5% اثر معنی دار داشته و بر صفت میزان کلروفیل، تأثیر معنی دار نداشته است. اثر متقابل بنزیل آدنین و کلرور کلسیم هم بر صفات طول عمر، باز شدن غنچه، نشت الکترولیت در سطح 1% و بر صفات جذب آب و قطر گل، در سطح 5% تأثیر معنی دار داشته است و بر صفات خمیدگی گردن، میزان کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و گلبرگ، تأثیر معنی دار نداشته است. در صفت طول عمر، خمیدگی گردن، بهترین تیمارها، تیمار a3b4 (بنزیل آدنین با غلظت 50 میلیگرم در لیتر و کلرور کلسیم با غلظت 900 میلیگرم در لیتر (بود در صفت میزان کلروفیل بهترین تیمار مربوط به تیمار a3b4 ) بنزیل آدنین با غلظت 50 میلیگرم در لیتر و کلرور کلسیم با غلظت 900 میلیگرم در لیتر( بود. در صفت درصد نشت الکترولیت، بهترین تیمار، a4b4 (بنزیل آدنین با غلظت 75، و کلرور کلسیم با غلظت 900 میلیگرم در لیتر) بود. در همه تیمار ها، بدترین تیمار مربوط به تیمار a1b1 )شاهد( بود. در صفت تولید اتیلن نیز، تیمار a4b4 بیشترین تولید اتیلن و تیمار a1b1 (شاهد) کمترین تولید اتیلن را داشت. کلمات کلیدی: لیسیانتوس، عمر گلجایی، بنزیل آدنین، کلرور کلسیم، 8-هیدروکسی کینولین سولفات

به منظور بررسی اثر تنش شوری درون شیشه ای کلرید سدیم (nacl) بر رشد، جذب عناصر و واکنش های فیزیولوژیک پایه های نارنج و پونسیروس (نارنج سه برگ)، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی (crd) در آزمایشگاه کشت بافت گروه باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. ریزنمونه های هر دو پایه به محیط پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ (ms) شامل 9/8 میکرومولار بنزیل آدنین (ba) و 5/0 میکرومولار نفتالین استیک اسید (naa) با غلظت های مختلف کلرید سدیم صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار با چهار تکرار منتقل شدند. پارامترهای رشد، جذب عناصر پرمصرف و کم مصرف، شاخص کلروفیل، سرعت فتوسنتز، هدایت روزنه ای، مقدار پروتئین کل و فعالیت آنزیم پراکسیداز هشت هفته بعد از کشت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد پارامترهای رشد از قبیل وزن تر، وزن خشک طول شاخساره و تعداد شاخساره با افزایش سطح شوری کاهش یافت. وزن تر و وزن خشک پایه نارنج کاهش کمتری نسبت به پایه پونسیروس نشان داد. اثر متقابل شوری و پایه در تعداد شاخساره و طول شاخساره معنی دار نشد. بیشترین غلظت عناصر پرمصرف (n, p, k, ca, mg) و کم مصرف (fe, zn, mn) در تیمار شاهد بود و کمترین غلظت عناصر پرمصرف و کم مصرف در تیمار 200 میلی مولار کلرید سدیم مشاهده شد در حالیکه جذب مس تحت تأثیر تنش شوری قرار نگرفت. غلظت سدیم و کلر با افزایش سطح شوری بطور معنی داری در بافت هر دو پایه افزایش یافت. تجمع یون های سدیم و کلر در بافت نارنج در مقایسه با پونسیروس بطور معنی داری کمتر بود. شاخص کلروفیل، سرعت فتوسنتز، هدایت روزنه ای و پروتئین کل با افزایش سطح شوری در هر دو پایه کاهش یافت. ولی اثر متقابل پایه و شوری در سرعت فتوسنتز، پروتئین کل و فعالیت آنزیم پراکسیداز معنی دار نشد. کاهش پروتئین کل و کاهش کلروفیل در پایه پونسیروس بیشتر از پایه نارنج بود. فعالیت آنزیم پراکسیداز با افزایش سطح شوری در هر دو پایه افزایش پیدا کرد که در پونسیروس بیشتر از نارنج بود. بر اساس نتایج بدست آمده، می توان گفت که پایه نارنج مقاومت بیشتری به تنش شوری کلرید سدیم نسبت به پونسیروس داشت.