با توجه به محدودیت منابع مالی در ایران و نیز به منظور حفظ شبکه جاده ای، نگهداری رویه های آسفالتی امری ضروری و لازم است امّا از طرف دیگرعدم توجه لازم به نگهداری راهها وسعت زیادی از شبکه راههای موجود در کشور را از بین برده است به گونه ای که طبق تحقیقات موجود، ایران سالانه با کسری بودجه 600 میلیون دلاری جهت نگهداری مطلوب جاده ها مواجه می باشد. تحقیق حاضر با نگاهی به تجارب جهانی پیرامون نگهداری راه و مسائل مربوط به آن به بررسی وضعیت راههای منتخب در استان خوزستان به صورت موردی می پردازد. بدین منظور با استفاده از علم مدیریت روسازی و روش شاخص وضعیت روسازی (pci) به ارزیابی وسنجش وضعیت روسازی راهها و ارائه برنامه نگهداری و تعمیر مسیرهای منتخب با استفاده از روش pci بحرانی پرداخته شده است. جهت انتخاب اقتصادی ترین گزینه نگهداری و تعمیر مسیرها استفاده از روش تحلیل هزینه های چرخه عمر ارائه شده است. طبق بررسی های صورت گرفته معیار مشخصی جهت اولویت بندی تخصیص هزینه های نگهداری در راههای استان خوزستان وجود ندارد که بدین منظور معیارهایی پیشنهاد شده است. همچنین خرابیهای غالب در هر یک از مسیرها تعیین شده و روشهای نگهداری و تعمیر این خرابیها و راهکارهای پیشگیرانه جهت جلوگیری از بروز این خرابیها در آینده معرفی شده اند. از آنجا که یکی از علل عمده بروز خرابی روسازی راههای آسفالتی در استان خوزستان استفاده از قیر نامناسب می باشد لذا استفاده از روش نوین طبقه بندی قیرها بر مبنای روش درجه عملکردی (pg) ارائه گردیده است. از طرف دیگر به منظور جلوگیری از افزایش هزینه های نگهداری روسازی راه ها در آینده و افزایش دوام و مقاومت آنها استفاده از آسفالت های اصلاح شده پلیمری در راه های استان خوزستان پیشنهاد شده است که بدین منظور آسفالت های مذکور با آسفالت های متداول به لحاظ سازه ای و اقتصادی مقایسه شده اند.