جای خالی سلوچ رمانی با حجم 405صفحه در چهار بخش به زندگی روستائیانی از نواحی خراسان پرداخته است. این رمان پس از گذشت سه دهه هنوز بر تارک آثار رئالیسم روستایی ما می درخشد . اکثر منتقدان ادبیات داستانی اتفاق نظر دارند که این اثر از میان آثار دولت آبادی و دیگر آثار رمانی ایران ، به خاطر بافت منسجم و تشکّل انداموار عناصر آن ممتاز و منحصر به فرد می باشد . در این تحقیق سعی شده است تک تک عناصر داستانی جای خالی سلوچ ، جداگانه ، براساس معیارهای رمان شناسی معاصر بررسی شود و محاسن و معایب آن ها به طور مستدل و مستند نموده آید . سرانجام پس از تورّق شبانه روزی اثر و تحقیق و تفحص بسیار در عناصر داستانی و خصایص دیگر آن – که در فحوای پژوهش مسطور است – به این نتایج دست یافتیم که : 1. جای خالی سلوچ اثری است رئالیستی و دراماتیک با گریزهایی چند به دیگر مکاتب از جمله: سوررئالیسم ، رئالیسم جادویی ، سمبولیسم و ... 2.راز موفقیت جای خالی سلوچ از یک سو در پرداخت هنرمندانه تک تک عناصرداستانی و ازسوی دیگر در پیوند ارگانیک همه این عناصر با یکدیگر بوده است .