3،1-تیازول ها و 4،2،1-تیادیازول ها دو دسته مهم از ترکیبات هتروسیکل هستند که به دلیل کاربردهای صنعتی و کاربردهای متعدد دارویی مانند ضد باکتری، ضد ایدز، ضد التهاب، ضد فشار خون و ضد قارچ بسیار مورد توجه هستند. آنها همچنین به عنوان واحدهای ساختمانی برای سنتز انواع ترکیبات طبیعی مورد استفاده قرار گرفته اند. بنابراین ارائه روشی موثر، ملایم و کارآمد برای سنتز این دسته از ترکیبات هنوز یک ضرورت بنظر می رسد. روش کلی برای سنتز مشتقات 3،1-تیازول، سنتز هانش می باشد که شامل واکنش ترکیبات ?-هالوکربونیل با مشتقات تیواوره یا تیوبنزآمید می باشد. در بیشتر روش های شناخته شده برای تهیه 4،2،1-تیادیازول ها، تیوآمیدهای نوع اول در حضور یک معرف اکسید کننده مانند هالوژن، پراکسید هیدروژن و غیره، متحمل واکنش دیمر شدن اکسایشی می شوند. به هر حال بیشتر واکنش ها دارای معایبی نظیر استفاده از کاتالیست های گرانقیمت، شرایط سخت واکنش، بازده پایین، زمان طولانی واکنش و مشکل جداسازی و خالص سازی محصولات می باشند. در این پایان نامه ، روشی جدید برای سنتز 3،1-تیازول ها و 4،2،1-تیادیازول ها از مشتقات تیوبنزآمید ارائه شده است. در این روش مشتقات 5،2-دی آریل تیازول-4-آمین در زمان کوتاه و با بازده خوب از واکنش ?-برموبنزیل سیانیدها با مشتقات تیوبنزآمید در حلال دی متیل فرمامید سنتز شده اند. ما همچنین متوجه شدیم که این واکنش در حلال دی متیل سولفوکساید به شیوه ای کاملا متفاوت انجام می شود. تحقیقات ما نشان داد که در این مورد محصول اصلی واکنش مشتقات 4،2،1-تیادیازول می باشند و این واکنش ها در زمان بسیار کوتاه و با بازده بسیار خوب انجام می شوند. در ابتدای تحقیقات، برای به دست آوردن نتایج بهتر، همه شرایط واکنش نظیر حلال، دمای واکنش و نسبت مولی مواد اولیه بهینه شد. در پایان بوسیله روش های طیف سنجی شناخته شده، محصولات سنتز شده شناسایی گردیدند.