ظهور سازمان جهانی تجارت در مناسبات تجاری بین المللی نقطه عطفی در مسیر تجارت جهانی به وجود آورده است . این سازمان که عضویت در آن را می توان به معیاری برای سنجش میزان توسعه یافتگی اقتصادی کشورها تعبیر نمود ، بر اصولی استوار است و متشکل از موافقت نامه هایی می باشد . گمرک به عنوان یکی از سازمان های کهن در تمامی مذاکراتی که منجر به تشکیل سازمان جهانی تجارت گردید ، نقش کلیدی بر عهده داشته است ، لذا بررسی موافقت نامه های گمرکی سازمان بالاخص موافقت نامه های ارزش گذاری گمرکی و قواعد مبداء از ملزومات شناخت این سازمان و ابزارهای پیوستن به آن می باشد . آنچه در این پژوهش انجام شده است ، صرف نظر از تحلیل وضعیت حقوق گمرکی کشورمان ایران و نیز وضعیت عضویت ایران در سازمان جهانی تجارت ، بررسی میزان هماهنگی قواعد گمرکی ایران ، من جمله قانون امور گمرکی و آیین نامه مربوط به آن و همچنین لایحه جدید امور گمرکی با موافقت نامه های ارزش گذاری و قوعد مبداء می باشد ، که راه گشای ما در شناخت ابعاد تبعات حقوقی الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت است .